argyrakiΚΑΙ ΑΛΛΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΘ ΚΑ ΑΡΓΥΡΑΚΗ

Προς τους Βουλευτές της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου

Αξιότιμες κυρίες – αξιότιμοι κύριοι,

Λέγομαι Ρεγγίνα Αργυράκη και είμαι καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, δράττομαι δε της ευκαιρίας να απευθυνθώ σε εσάς ως συντονίστρια της ομάδας Πανεπιστημιακών που υποστηρίζει διεπιστημονικά τόσο την Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία ( 34 σωματεία ) όσο και την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων (αριθμός 115 ).

Τις τελευταίες ημέρες, κατά την συζήτηση της επιτροπής περί το Νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς ζήσαμε πρωτοφανή φαινόμενα για τα φιλοζωικά ήθη .Ενώ είχαμε επεξεργαστεί τις θέσεις μας εμπεριστατωμένα και κατ’ άρθρον με την πλειονότητα των εισηγητών και περιμέναμε πως αυτής της τάξης θα ήταν και ο διάλογος της προέδρου μας κας Αναστασίας Μπομπολάκη με τους εξ υμών ερωτώντες, τελικά η κατάσταση φαίνεται να εκτραχύνθηκε και να κατέληξε σε ένα ανηλεές σφυροκόπημα με μοναδική επιδίωξη την προστασία συγκεκριμένων συνδικαλιστικών συμφερόντων.

Το αποτέλεσμα κατέληξε σε μια νεφελωματική σούπα, που όχι μόνο δεν προώθησε ή καλυτέρευσε το Νομοσχέδιο, αλλά αποπροσανατόλισε εντελώς τους παρόντες. Πέραν τούτου, οι περί την ακρόαση ιδιωτικότεροι διάλογοι με κάποιους εισηγητές, κατέληξαν στην απαράδεκτων χαρακτηρισμών τόσο για την Πρόεδρό μας, όσο και για την Πρόεδρο της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας.

Τέτοια φαινόμενα θα μπορούσαν να εξοργίσουν τον επιστημονικό κόσμο που παρακολουθεί τούτην την συζήτηση ,αν τελικά δεν αποτελούσε κατ ουσίαν υλικό ηθογραφίας, που δικαιολογεί απολύτως το ευρύτερο κατάντημα της χώρας μας.

Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να καταθέσω πως η Ειρήνη Μολφέση τυγχάνει θυγατέρα του διεθνούς ζωγράφου Ιάσωνα Μολφέση, ο οποίος εγκαταλείψας την καριέρα του στο Παρίσι ,βοήθησε στο στήσιμο της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Και πως η προσφορά προς την πατρίδα αποτελεί γενικότερη πυξίδα συμπεριφοράς για την οικογένεια Μολφέση, όπως συχνά συμβαίνει με πολλούς Έλληνες του εξωτερικού. Όσο για την κ. Αναστασία Μπομπολάκη, την γνωρίζω από τα πρώτα πανεπιστημιακά μας έτη, και ήδη από τότε ήταν προσανατολισμένη στην αμετάκλητη προσφορά προς το Περιβάλλον και την Πανίδα, συχνά εις βάρος της ιδιωτικής της ζωής και της σωματικής της ακεραιότητας.

Όταν λοιπόν οι κυρίες αυτές βάλλονται από επαγγελματίες συνδικαλιστές που υπερασπίζονται τα μικρά τους μαγαζιά, η προσβολή μετατίθεται και σε όλους εμάς – πανεπιστημιακούς ή μη – που έχουμε υιοθετήσει παρόμοιο modus vivendi με τις ως άνω κυρίες και επιδιδόμεθα επί πολλά έτη στον φιλοζωικό εθελοντισμό.

Προπάντων όμως, οι συνάδελφοί μου πανεπιστημιακοί από παντοία γνωστικά πεδία, επιστήμονες του διαμετρήματος της Γλυκερίας Σιούτη, του Καράκωστα, της Διάκου, του Χαραλαμπίδη, του Παπάζογλου, του Σαχίνη και πολλών άλλων έχουμε μείνει άναυδοι μπρος στο αντιευρωπαϊκό προφίλ της που τείνει να σχηματοποιηθεί υπό τις παρούσες συνθήκες.

Φυσικά θαυμάσαμε την ψύχραιμη ανάλυση της κ. Διώτη, την νομοτεχνική εμπεριστατωμένη οπτική του κ. Πλεύρη και την λεβεντιά της κ. Πιπιλή, ωστόσο τα αποτέλεσμα παραμένει φρούδο, ασαφές και θολό.

Καθώς υπάρχει ισχυρό φιλοζωικό κίνημα και μεταξύ των φοιτητών μου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, απέναντι στους οποίους θεωρώ τον εαυτό μου υπόλογο, κάνω έκκληση ,ακόμα και τώρα, να επανεξετάσετε τα δεδομένα που σας παρασχέθηκαν ,όχι σε επίπεδο εντυπώσεων αλλά σε επίπεδο προθέσεων.

Διότι διαφορετικά αντί για φιλοζωικό Νομοσχέδιο ετοιμάζετε ένα εθελοντοκτόνο συμπίλημα.

Μετά τιμής

Ρεγγίνα Αργυράκη

Καθηγήτρια Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

e -mail kreolik0@gmail,com