Την τελευταία εβδομάδα αντιμετωπίσαμε δύο περιστατικά που μας έφεραν σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση.
Δεχτήκαμε τηλεφωνήματα για δύο άρρωστα ζώα.
Στην πρώτη περίπτωση που αφορούσε σε ένα γατάκι,το τηλεφώνημα έγινε σε εργάσιμη ώρα,όπου δεν υπήρχε διαθέσιμος εθελοντής να πάει να πάρει το γατάκι. Παρακαλέσαμε λοιπόν το άτομο που τηλεφώνησε να το μεταφέρει στο γιατρό και να συνεννοηθούμε μετά.
Η απάντηση που λάβαμε ήταν “εγώ σας τηλεφώνησα,το χρέος μου το έκανα”.
Υπομονετικά παρακαλέσαμε να κρατήσει το γατάκι,να το πάει σε συγκεκριμένο κτηνίατρο,τον οποίο θα ενημερώσουμε,και να επικοινωνήσουμε ξανά.
Αφού συμφωνήσαμε,μετά από ένα τέταρτο μας τηλεφώνησε από άλλο κτηνιατρείο,ότι πήγε το γατάκι εκ μέρους μας,το οποίο ήταν σε κακή κατάσταση και έπρεπε να χειρουργηθεί.
Μέλος μας έφυγε από τη δουλειά του,πήγε στο κτηνιατρείο αλλά το άτομο είχε φύγει και έκτοτε δεν έχει επικοινωνήσει να ενημερωθεί για την υγεία του.
Το ζώο είχε πρόπτωση απηυθυσμένου και μεγάλη εσωτερική αιμορραγία και κατέληξε λίγο μετά το χειρουργείο,για το οποίο είχαμε ενημερωθεί ότι έχει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας αλλά του δώσαμε μια ευκαιρία-παρόλο που μας κόστισε 150 ευρώ που έπρεπε να πληρωθούν άμεσα-και τα οποία δεν είχαμε.
Στη δεύτερη περίπτωση κλείσαμε ραντεβού σε κτηνίατρο για άλλο τραυματισμένο,το οποίο το άτομο που τηλεφώνησε είχε συμφωνήσει να το φιλοξενήσει γιατί δεν είχαμε χώρο.
Την επόμενη μέρα ενημερωθήκαμε ότι το άφησε στο κτηνιατρείο για να το πάρει η φιλοζωική.Φιλοξενείται προσωρινά στο κτηνιατρείο.
Για μια ακόμη φορά θα επισημάνουμε ότι δεν μπορούμε -πλέον-να αναλαμβάνουμε περιστατικά χωρίς βοήθεια-έστω και οικονομική,τουλάχιστον μέχρι να υιοθετηθούν κάποια από τα ζώα που φιλοξενούμε.
Είμαστε εθελοντές και ότι κάνουμε είναι στα όρια των δυνατοτήτων μας και στον ελεύθερο χρόνο μας.
Έχουμε φτάσει σε σημείο να πληρώνουμε για φιλοξενίες και δεν έχουμε έσοδα.
Και ενώ καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με αγενείς συμπεριφορές γιατί δεν είμαστε “απίκο” όλο το 24ωρο,κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει ενοχλήσει το Δήμο που είναι και ο καθ΄ύλην αρμόδιος,με αποτέλεσμα να αδρανεί και να μην αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Και για αυτούς που λένε ότι η φιλοζωική “τους φορτώνει ζώα και γιαυτό δεν καλούν για τραυματισμένα γιατί θα μπλέξουν μετά” να σημειώσουμε ότι τα ζώα δεν είναι δικά μας,αλλά αδέσποτα για τα οποία δίνουμε καθημερινό αγώνα κυρίως για την θεσμική προάσπιση των δικαιωμάτων τους,δράση που μειώνεται και αποβαίνει εις βάρος των ζώων τελικά,όταν περιθάλπτουμε τόσο μεγάλο αριθμό.
Αυτή τη στιγμή έχουμε περίπου 150 ζώα σε σπίτια εθελοντών,χωρίς να υπολογίσουμε τον αριθμό των αδέσποτων που φροντίζουμε καθημερινά στο δρόμο.
Η αναλογία όμως αδέσποτων και εθελοντών είναι αντιστρόφως ανάλογη.
Δε διαφέρουμε από τον οποιοδήποτε φιλόζωο πολίτη και η μόνη υποχρέωση που έχουμε είναι απέναντι στον εαυτό μας.
Mα τότε τι φιλοζωική είμαστε;
Οι βασικές αρχές και προτάσεις της Ομοσπονδίας μας με τις οποίες εναρμονιζόμαστε απόλυτα και κινούμαστε με όλες μας τις δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση,ώστε τα ζώα να έχουν μακροπρόθεσμα και όχι βραχύβια οφέλη είναι οι παρακάτω:
Leave A Comment
You must be logged in to post a comment.