argyrakiΣκέψεις του ”τι εστί φιλόζωος”την σήμερον ημέρα ,από την καθηγήτρια του Α.Π.Θ. κ.Αργυράκη.

“Δύο γεγονότα συνέτειναν στην απόφασή μου να καταθέσω μερικές σκέψεις. Αφ’ενός οι απαράδεκτες συμπεριφορές ωρισμένων οιωνεί <<φιλόζωων>> στην περί τα δικαστήρια περιοχή κατά την προσαγωγή κατηγορουμένων για παραβάσεις του Ν.4039/2012, καθώς και ένα γενικώτερο υβρεολόγιο που εφαρμόζεται σε επίπεδο διαλόγου ευρύτερα σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αφ’ετέρου η συμμετοχή μου σε δέκα τουλάχιστον επιστημονικά προεδρεία στο 23ο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας, απ’όπου συνήγαγα τα εξής συμπεράσματα.

 

Σήμερα η ανάγκη επανατοποθέτησης του ορισμού του ανθρώπου απέναντι στα ζώα ως βιολογικούς εταίρους και στην φύση εν γένει γίνεται όχι μόνον απαραίτητη, αλλά ανάγεται σε επίπεδο νέας πολιτικής ιδεολογίας, από την οποία απορρέουν οικονομικές, κοινωνιολογικές και πολιτισμικές παράμετροι. Φαίνεται λοιπόν πως σιγά – σιγά σχηματοποιείται στο Δυτικό Κόσμο ένας τέτοιος πολιτικός – φιλοσοφικός πόλος αντίστασης απέναντι στους άκρατους οικονομισμούς που τείνουν να διαλύσουν όλον τον συνεκτικό ιστό του σύγχρονου πολιτισμού.

Το να είναι κανείς φιλόζωος επομένως, δεν μπορεί να αποτελή το επιστέγασμα ψυχοπάθειας, υστερίας ή αναίδειας, επειδή είναι τίτλος τιμής πολύ ειδικών ανθρώπων με πολύ σημαίνουσα ιδεολογία. Όλοι εμείς που συνειδητά είμαστε οι σύγχρονοι παρτιζάνοι του δάσους του τσιμέντου, όλοι εμείς που αγωνιζόμαστε για την αλλαγή των νόμων και των Κοινοτικών και άλλων διαχειριστικών μηχανισμών, δεν επιτρέπεται σε καμμία περίπτωση και με κανέναν τρόπο να ταυτιζώμαστε με συμπεριφορές που υποδηλώνουν κοινωνική παθογένεια, γιατί έτσι ενεργούμε αυτοαναιρετικά και αυτοκαταστροφικά.

Δεν έχει νόημα να οχυρωνώμαστε πίσω από τα πολιτειακά μας επιτεύγματα ή να υπερηφανευώμαστε για τις κοινοβουλευτικές μας παρεμβάσεις, αν η συμπεριφορά μας στον καθ’ημέραν βίον μας θέτη αυτομάτως εκτός και της απλής έστω σύμβασης ανταλλαγής απόψεων. Ο,τιδήποτε δεν βασίζεται σε ψύχραιμη επιχειρηματολογία και κατευναστική, έως συγκαταβατική, οπτική, πρέπει να μας κάνει να ντρεπώμαστε βαθύτατα, γιατί προδίδουμε και καταστρέφουμε εν τη γενέσει του ένα ιδεολογικό οικοδόμημα προς το οποίο τείνει να εναποθέση πολλές ελπίδες όσος πολιτισμένος κόσμος μπορεί ακόμα να σκεφθή εποικοδομητικά και για το μέλλον.

Από τούδε λοιπόν, τα όποια τέτοια δείγματα πρέπει να αποβάλωνται άμεσα από τους κόλπους του ευρύτερου φιλοζωικού δικτύου και να παραμένουν δακτυλοδεικτούμενα μέχρι την πλήρη τους εξάλειψη ή απομόνωση.

Ειλικρινά δική σας
Ρεγγίνα Αργυράκη
Συντονίστρια των Πανεπιστημιακών της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας”

Οι απόψεις της απηχούν και τις απόψεις της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας και της Πανελλαδικης Συντονιστικης Επιτροπης 115 Ζωοφιλικων Σωματειων