H πεισματάρα Άλκηστη που ανέτρεψε όλες τις προβλέψεις….

Η απίθανη Άλκηστη βρέθηκε στις αρχές του χρόνου τραυματισμένη σοβαρά στα δύο πίσω πόδια.Είχε παραμείνει αβοήθητη τουλάχιστον τέσσερεις μέρες με αποτέλεσμα να πάθει μεγάλη μόλυνση εκτός από τα κατάγματα.

Οι γιατροί δεν ήταν αισιόδοξοι,υπήρχαν πιθανότητες να σωθεί το ένα ποδαράκι αλλά για το δεύτερο ήταν σχεδόν κατηγορηματικοί ότι θα προχωρήσουμε σε ακρωτηριασμό,εξαιτίας της εκτεταμένης μόλυνσης που θα προκαλούσε οστεομελίτιδα.

Αποφασίσαμε να το προσπαθήσουμε και σήμερα η Άλκηστη μπορεί να χαμογελάει και να ποζάρει στο φακό,αρτιμελής πλέον.
Το αποτέλεσμα δεν μπορούσε να το πιστέψει ούτε ο γιατρός,αφού ακόμα και μέχρι πριν λίγο καιρό,ήταν εξαιρετικά φειδωλός και επιφυλακτικός στις προβλέψεις του.Εμείς όμως τα καταφέραμε!!!!!

Ποια είναι όμως αυτή η πεισματάρα αγωνίστρια;Kαλύτερα να μας συστηθεί η ίδια:

«Με λένε Άλκηστη και είμαι περίπου 7 ετών.Αν και γυναίκα,δε ντρέπομαι να πω την ηλικία μου…Είμαι γνήσιο πόιντερ με αδαμάντινο χαρακτήρα!!
Κάποτε είχα άλλο όνομα,αλλά μου αρέσει τόσο πολύ το καινούριο που έχω ξεχάσει το παλιό…
Ένα βράδυ,έκανε κρύο και έβρεχε θυμάμαι,είδα ξαφνικά κάτι φώτα να έρχονται καταπάνω μου και μετά ένιωσα ένα τρομερό πόνο.Δευτερόλεπτα μετά τα φώτα έσβησαν αλλά εγώ δεν μπορούσα να κουνηθώ.Σύρθηκα σε ένα χωράφι γιατί έβλεπα και άλλα φώτα και δεν ήθελα να πεθάνω στη μέση του δρόμου,αφού κανείς δε φαινόταν πρόθυμος να με βοηθήσει..

Μετά από μέρες-πόσες ήταν άραγε;-μια κοπέλα με έβαλε σε ένα αυτοκίνητο.Με πήγαν σε ένα άγνωστο μέρος,όπου υπήρχαν άγνωστα πρόσωπα,αλλά ήταν όλα χαμογελαστά και δε φοβήθηκα….Μου έδιναν να φάω,με χάιδευαν και άρχισα να πιστεύω ότι τα βάσανά μου θα τελείωναν…
Κοιμήθηκα και όταν ξύπνησα,πονούσα λιγότερο αλλά τα πόδια μου ήταν γεμάτα σίδερα.
Με πήγαν σε ένα δωμάτιο με ένα τεράστιο κολλάρο που δυσκόλευε τις κινήσεις μου.Άκουγα φωνές και γαυγίσματα αλλά ήμουν μόνη μου -για να ηρεμήσω όπως έλεγαν…
Α,δεν υπήρχε περίπτωση να είμαι μόνη μου και δίπλα να γίνεται πάρτυ..Όλοι μαζί και ο ψωριάρης μόνος του; Συνειδητοποίησα ότι για να μετακομίσω στο σαλόνι και να ξεφορτωθώ αυτό το κιτς κολλάρο,έπρεπε να μην πειράζω τις πληγές μου.
Τα πήγα πολύ καλά στα τεστ και μετακόμισα στο σαλόνι,δίπλα στη σόμπα,ήταν χάρμα.
Κάθε μέρα για δύο μήνες πηγαίναμε στο κτηνιατρείο και μου έκαναν αλλαγές.Ήταν σκυθρωποί και μουρμούριζαν μέσα από τα δόντια τους.Εγώ όμως το είχα πάρει απόφαση:Eπρεπε να περπατήσω…Κοτζάμ γυναίκα που έκαψε καρδιές στα νιάτα της να με κουβαλάνε όλη μέρα αγκαλιά;Και τώρα που ζω και στα σαλόνια;

Ότι και να μου έκαναν,δεν έβγαζα κιχ.Ήμουν πολύ συνεργάσιμη,όπως έλεγαν.
Κανείς δε με μάλωσε και όλοι ήμασταν ευχαριστημένοι.

Όχι ακριβώς δηλαδή….Δυο τρεις φορές που έχωσα το κεφάλι μου στο τσουβάλι με την τροφή και την έκανα ταράτσα,άκουσα τα σχολιανά μου….

Πριν ένα μήνα βγήκε η απόφαση ότι σίγουρα από δίποδη θα ήμουν τρίποδη…Όλοι χαιρόταν αλλά εγώ γελούσα πίσω από τα μουστάκια μου,γιατί ήμουν σίγουρη ότι σε λίγο καιρό θα ήμουν τετράποδη..Είχα τσεκάρει και ένα χωράφι με τριφύλλι δίπλα που ήθελα να το επισκεφτώ και να τρέχω με τις ώρες….

Πολλές φορές η προσωρινή μου μαμά στεναχωριόταν για τα έξοδα της θεραπείας μου…Είχε και ένα τετράδιο και έσβηνε,έγραφε και έδειχνε αγχωμένη.Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω αλλά έκανα ότι μπορούσα..

ΔΕΝ ξαναέβαλα το κεφάλι μου στο σακί με την τροφή και τη βοήθησα να αποκτήσει μπράτσα για να κάνει μια σούπερ εμφάνιση στην παραλία…Και τσάμπα!!!Είκοσι κιλά πηγαινοέφερνε κάθε μέρα,πόσα βάρη θα σήκωνε στο γυμναστήριο;;;

Με τα υπόλοιπα τετράποδα του σπιτιού δεν απέκτησα ιδιαίτερες σχέσεις,παρόλο που τα έχω καλά με όλους και μου φέρθηκαν πολύ ευγενικά και φιλικά..Α,όλα κι όλα…Η θέση δίπλα στη σόμπα είναι αποκλειστικά δική μου..Ζορίστηκα βέβαια με τη Μυρτώ,ένα τρελοκούταβο που νόμιζε ότι ήμουν η μαμά της και με είχε ζαλίσει..Της το επέτρεπα όμως γιατί ήταν πολύ χαριτωμένη…
Έχω γεννήσει πολλές φορές και ξέρω πως είναι τα κουτάβια…

Πριν μια βδομάδα,βγάλαμε και άλλα σίδερα, «ήλους» τους λένε,όπως έμαθα, και από εκείνη την ημέρα,απελευθερώθηκα.Έχουν μείνει μόνο δύο εξωτερικοί.
Πατάω επιτέλους στα πόδια μου!!!!!Και το σημαντικότερο!!!Έχω πάει ΔΥΟ φορές στο χωράφι με το τριφύλλι..Έτρεξα,παίξαμε με τα άλλα σκυλάκια και το ευχαριστήθηκα τρελά.Χμ,τα αγαπάω πολύ τελικά…

Πριν λίγες μέρες η «μαμά» μου έφερε κάτι μεγάλα γλυφιτζούρια,λαμπάδες άκουσα ότι τα έλεγε.Άρχισε να τα στολίζει με πολύχρωμες κορδέλες αλλά δεν μου έδωσε ούτε ένα!Όύτε και στους άλλους βέβαια..Κάποια στιγμή που δεν με έβλεπε,αποφάσισα να δοκιμάσω δύο τρία..

Και τι απογοήτευση!!!Είχαν απαίσια γεύση!!!Προτιμώ τα μπισκότα μου…

Μόλις με είδε κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό!!!Παρόλα αυτά δε με μάλωσε…Μου είπε ότι θα τις πουλήσουμε στους ανθρώπους για να μαζέψουμε χρήματα για τα ζωάκια που έχουν ανάγκη.
Μα είναι δυνατόν να τρώνε τέτοια πράγματα οι άνθρωποι ;;;;
Kατάλαβα βέβαια μετά, ότι δεν τα τρώνε, αλλά τα ανάβουν στην Ανάσταση.

Με παρακάλεσαν να ποζάρω με τις λαμπάδες και δέχτηκα με μεγάλη χαρά γιατί θέλω και εγώ να βοηθήσω.Άλλωστε είμαι πλέον διάσημη!!!Τηλεόραση,fb,παντού έχω ποζάρει….Όλοι πρέπει να βοηθήσουμε όπως μπορούμε και όπου μπορούμε….
Αυτό που με αγχώνει είναι ότι θέλω μια δική μου οικογένεια…Σαν να μαζευτήκαμε πολλοί εδώ μέσα…Κι εγώ θέλω περισσότερα χάδια και αγκαλιές!!!!

Καλή Ανάσταση!!!
Σας φιλώ
Άλκηστη”

Διαβάστε επίσης

Η Άλκηστη έκανε τα πρώτα της βήματα…

17/8/15 ενημέρωση

Η Άλκηστη υιοθετήθηκε!!!!!!!
Γιατί ο επιμένων νικά τελικά!!!!!!
Την υιοθέτησε μια καλή φίλη της προσωρινής της μαμάς που την περιέθαλψε και την φιλοξένησε 8 μήνες….
Η υπέροχη αυτή αγωνίστρια που μας συγκίνησε με το κουράγιό της και τον υπέροχο χαρακτήρα της,εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τη δεύτερη ευκαιρία που της δόθηκε.Είναι απολύτως υγιής πλέον,μοναχοκόρη, καλοαναθρεμμένη και το σπουδαιότερο:δεν θα αποχωριστεί τους φίλους της και την προσωρινή μαμά της-που της έχει ιδιαίτερη αδυναμία,αφού θα τους βλέπει συνέχεια!!!!!!!!!!!!!!!!!!Το τρομερό της ατύχημα ήταν τελικά η ευτυχία της!!!
Σε αγαπάμε πολύ……….