Πριν ένα μήνα μέλος μας, μαζί με την Πρόεδρο της Ομοσπονδίας μας κα Μπομπολάκη, ξεκίνησαν  ένα μικρό οδοιπορικό στον ορεινό όγκο του Ανατολικού Σελίνου καθώς υπήρχαν διάφορες καταγγελίες.
.
.
Μας περιγράφουν την εμπειρία τους:
“Διασχίσαμε διάφορα χωριά και καταλήξαμε στον Καμπανό , το τελευταίο χωριό πριν τη Σούγια.
Όχι, δεν πήγαμε για μπάνιο αλλά σε αναζήτηση δύο μικρών κουταβιών , δύο μηνών , που σύμφωνα με την καταγγελία ο ιδιοκτήτης τα είχε δέσει σε ερημικό σημείο , έκλαιγαν και δεν είχαν νερό.
Για το περιστατικό αυτό είχαμε ειδοποιήσει την τοπική αστυνομία την προηγούμενη βδομάδα αλλά η ενημέρωση που είχαμε δεν μας ικανοποιούσε – και όντως είχαμε δίκαιο να ανησυχούμε-  και έτσι ξεκινήσαμε να ανηφορίζουμε τον ορεινό όγκο και μετά να κατηφορίζουμε προς την θάλασσα. 
Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι μείναμε ευχαριστημένες αφού σε ένα επαρχιακό δίκτυο που τα προηγούμενα χρόνια  κάθε 500 μέτρα υπήρχε ένα βαρελόσκυλο τώρα σε όλη την διαδρομή αυτή των 50 χιλιομέτρων βρήκαμε δυο περιπτώσεις βαρελόσκυλων , ή ζώων σε ντεπόζιτα, παλιά ψυγεία κοκ  ,περιπτώσεις  γνώριμες και από το παρελθόν.
.
.
Η ικανοποίησή μας ήταν μεγάλη γιατί μετά από επίμονους και επίμονους αγώνες ετών κατορθώσαμε να περιορίσουμε στο ελάχιστο την αθλιότητα αυτή των σκυλιών στα βαρέλια  , που και τα ζώα πρωτίστως βασανίζονταν αλλά και η εικόνα του νησιού από απολίτιστη και αφιλόξενη  έγινε  πιο πολιτισμένη και πιο φιλική για τους ξένους επισκέπτες μας,αν και δρόμος μας είναι μακρύς ακόμη. 
Η πρώτη περίπτωση ήταν στο χωριό Πρασσές στο γνωστό μας κοντέινερ , όπου τα ζώα υπέφεραν απο ανοικτές πληγές στα αυτιά από τις μύγες , τα δεσμά τους , η αλυσίδα τους δηλαδή , ήταν δεν ήταν ένα μέτρο και παντού ακαθαρσίες  πολλών ημερών.
Αναζητήσαμε τον ιδιοκτήτη τους, ο οποίος σύμφωνα με αυτά που μας είπαν γείτονες  έλλειπε εκείνη την ημέρα.
Γνωρίζουμε το επώνυμό του και από το παρελθόν και θα ενεργήσουμε ανάλογα.
Η επόμενη περίπτωση στο χωριό Τσισκιανά , πάλι σε γνωστό σημείο πάνω στο δρόμο , με ίδιες περίπου συνθήκες.
Βρήκαμε τους ιδιοκτήτες, νέους δυστυχώς ανθρώπους , οι οποίοι προσπάθησαν να δικαιολογηθούν , τους εξηγήσαμε τι προβλέπει ο νόμος για τα ζώα και τους ενημερώσαμε οτι θα πρέπει να αλλάξουν άρδην τις συνθήκες να εμβολιάσουν  , αποπαρασιτώσουν και ” τσιπάρουν ” τα δύο σκυλιά.
Στην επιστροφή μας τα είχαν απομακρύνει από  τον δρόμο .
.
.
Στο χωριό Καμπανός συναντήσαμε τυχαία  τον ηλικιωμένο ιδιοκτήτη των δύο κουταβιών , τα οποία κατά το ψάξιμό μας σε κακοτράχαλα μέρη δεν μπορέσαμε  να τα εντοπίσουμε , ο οποίος μας είπε , ότι τα έχει επιστρέψει σε εκείνον , που τα αγόρασε , γεγονός που βάσιμα αμφισβητούμε.
Δυστυχώς όμως  συμπτωματικά ανακαλύψαμε , ότι υπήρχε και τρίτο σκυλί, 2-3 μηνών καθαρόαιμο γκέκα , δεμένο σε απόμερο μέρος , χωρίς νερό πουθενά ,με στεγνά τελείως τα “σκεύη” τροφής και νερού , να έχει τρελαθεί από την προσπάθειά του να ελευθερωθεί .
Του πήγαιναν φαγητό, κόκαλα αρνιού τεράστια , σε αυτό το μικρό πλάσμα.
Δώσαμε σαφείς συμβουλές να απομακρύνει το μικρό θηλυκό σκυλί από την ερημιά και να το μεταφέρει κατ αρχήν στο σπίτι του , την δε συνέχεια θα την δώσουμε  με βάσει την κείμενη νομοθεσία και διατάξεις.
Για όλες τις περιπτώσεις αυτές θα κάνουμε ο, τι μπορούμε καλύτερο για τα ζώα και ο,τι προβλέπει η νομοθεσία .
Ατο τέλος αυτού του οδοιπορικού, συναντήσαμε ένα σκυλί , που είχε δοθεί από τον Δήμο Χανίων , χωρίς έλεγχο, την ημέρα υιοθεσίας τον προηγούμενο Απρίλη.
Ήταν ελεύθερο μέσα σε περιφραγμένο μικρό χώρο δίπλα από το σπίτι των ανθρώπων , που το πήραν,  έκανε σαν τρελό να βγει έξω και σκαρφάλωνε το πλέγμα.
Το σκυλί είχε τραυματιστεί σοβαρά σε τροχαίο στην περιοχή και χειρουργήθηκε στην γνάθο και στο ένα του πόδι , με εμφανή ακόμη τα σημάδια του χειρουργείου,αλλά είναι πλέον καλά και χαρούμενο.
Μετά από 5 ώρες ταξίδι επιστρέψαμε στην βάση μας.”