Tρία γατάκια  μαζί με ένα τέταρτο που δεν το προλάβαμε ζωντανό βρέθηκαν μέσα σε μιανάιλον τσάντα σε κάδο σκουπιδιών στην περιοχή του Βλητέ.

Αν και γεννημένα πριν λίγες ώρες φώναζαν δυνατά και απελπισμένα με αποτέλεσμα να τα ακούσουμε και να προσπαθήσουμε να τα σώσουμε.

Τα φροντίζουμε μέρα -νύχτα ταΐζοντας τα κάθε τρεις ώρες με σύριγγα.

Το ερώτημά που απευθύνουμε στον απάνθρωπο που τα πέταξε είναι το εξής:

Δεν μπορούσε να τους δώσει μια ευκαιρία να ζήσουν; Δεν μπορούσε να τα αφήσει να μεγαλώσουν -έστω ένα μήνα- δίπλα στην μάνα τους και να προσπαθούσε μετά να τα δώσει για υιοθεσία; Άραγε φεύγοντας από τον κάδο και ακούγοντας τις φωνές τους δεν σκέφτηκε να επιστρέψει και να επανορθώσει ;

Και το σημαντικότερο που πρέπει να σκεφτεί και να απαντήσει -πρωτίστως στον εαυτό του- είναι, τι χαρακτηρισμός αρμόζει σε ανθρώπους σαν και αυτόν που σκοτώνουν πλάσματα αθώα και ανήμπορα να μιλήσουν και να υποδείξουν αυτόν που τα κακοποίησε;

Επίσης, τον ενημερώνουμε ότι παγκόσμιες μελέτες πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που σκοτώνουν με τόση ευκολία τα ζώα δεν μισούν μόνο αυτά αλλά και τους ανθρώπους γύρω τους.

Και αυτό να το σκεφτεί ο δειλός απάνθρωπος όταν θα γυρίσει και θα αγκαλιάσει τα παιδιά του…να είναι σίγουρος ότι αυτή η αγκαλιά μόνο αλήθεια δεν θα έχει….

Δέσποινα