Δηλητηρίασαν τα 8 ζώα της κας Κωστούλας Στούπη

Για άλλη μια φορά οι θρασύδειλοι “εραστές” της φόλας ξέσπασαν πάνω σε ανυπεράσπιστα ζώα. Αυτή τη φορά στόχος ήταν τα οκτώ σκυλιά της κας Στούπη που ζουν στο σπίτι της στον Πλατανιά.

Η κα Στούπη είναι η πρόεδρος του φιλοζωικού σωματείου “Η Κιβωτός του Νώε” με έδρα τα Νεροκούρου Χανίων. Το σωματείο διαθέτει καταφύγιο που φιλοξενεί και περιθάλπτει περισσότερα από 300 ζώα. Δεν είναι δημοτικό καταφύγιο – όπως πολλές φορές αφήνεται να εννοηθεί για ευνόητους λόγους.

Στο καταφύγιο της κας Στούπη έχουν φιλοξενηθεί και συνεχίζουν να φιλοξενούνται πολλά από τα τραυματισμένα ζώα που περιθάλπτει ο σύλλογός μας. Τα περισσότερα “βαρελόσκυλα” που έχουμε κατασχέσει έχουν βρει τροφή και στέγη στο χώρο της κας Στούπη. Παρόλα αυτά έχει στοχοποιηθεί πολλές φορές για να εξυπηρετηθούν πελατειακές και συντεχνιακές σχέσεις. Άλλες τόσες έχει χρησιμοποιηθεί από τις δημοτικές αρχές – όπως και τα άλλα ιδιωτικά καταφύγια – ως άλλοθι της ολιγωρίας του Δήμου – στην προσπάθεια του να πείσει τους ανυποψίαστους πολίτες ότι ακολουθεί πολιτική μέριμνας για τα αδέσποτα ζώα της πόλης. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτό το τεράστιο έργο το έχει αναλάβει σχεδόν μόνη της και έχει θυσιάσει την προσωπική της ζωή για την προστασία και την ευζωία των ζώων που φιλοξενούνται στο καταφύγιο. Και παρόλες τις απογοητεύσεις συνεχίζει να κάτι ότι καλύτερο μπορεί – εκεί που η Πολιτεία – ενώ νομοθετημένα οφείλει να είναι παρούσα – εξακολουθεί να είναι απούσα.

Η παρακάτω επιστολή – έκφραση απόγνωσης και αγωνίας – εκφράζει όλα τα συναισθήματα της κας Στούπη για όσα της στέρησαν και της στερούν, χωρίς τύψεις, κάποιοι ασυνείδητοι συμπολίτες μας που έχουν δώσει άλλη διάσταση στην έννοια του σεβασμού της ζωής.

” Κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία.

Τέτοια εποχή , οι φονιάδες , μου δηλητηριάζουν τα σκυλιά που έχω στο σπίτι μου , στον κήπο μου , στον Πλατανιά.

Ενοχλούν βλέπεις τα ξενοδοχεία που ανοίγουν τώρα.

Τα βράδια , χειμώνα καλοκαίρι , πάντα μέσα στο σπίτι , δίπλα μου, είναι η συντροφιά μου, η ηρεμία μου, όταν κατάκοπη και απελπισμένη γυρίζω από το καταφύγιο.