Πόσες φορές θα επαναλάβουμε την ίδια ιστορία: οι άνθρωποι που υιοθετούν ζώα χωρίς να έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα για την ευθύνη και τις υποχρεώσεις που συνοδεύουν μια τέτοια πράξη, είτε καταλήγουν να τα κακοποιούν («ξεχνώντας» τα μόνιμα δεμένα/περιορισμένα, χωρίς κτηνιατρική φροντίδα και κατάλληλη τροφή, εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες) είτε τα εγκαταλείπουν στους δρόμους, χωρίς καν να έχουν φροντίσει για την στείρωσή τους..

Κάπως έτσι, στην Ελλάδα του 2014 περιπλανώνται δεκάδες χιλιάδες αδέσποτα ζώα.. Και παρόλο που αυτά δεν ευθύνονται για την κατάσταση, είναι τα μόνα που συνεχώς τιμωρούνται..

Γιατί; Είναι απλό: είναι ο εύκολος στόχος.

DSCN2024 Ατσίδας

Παράδειγμα, τα σκυλιά του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων:

Όταν φροντίζουμε ζώα που περιπλανιούνται στις γειτονιές, αδέσποτα ζώα, δενόμαστε μαζί τους, τα νοιαζόμαστε σαν να είναι δικά μας. Προσπαθούμε να βελτιώσουμε κάπως την σύντομη και δύσκολη ζωή τους στους δρόμους. Αφιερώνουμε τον ελεύθερο χρόνο μας, τα φιλοξενούμε στα σπίτια μας, τα πηγαίνουμε στον γιατρό, διαθέτουμε δικά μας χρήματα, έχουμε την έγνοια τους..

Για τον λόγο αυτό, όταν κάποιος τα πληγώνει, μας πληγώνει κι εμάς και μας θυμώνει..

Είμαστε λοιπόν θυμωμένοι με τους ανθρώπους που δεν φρόντισαν να προστατεύσουν τα ζώα που περιπλανιούνταν στον χώρο του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων.
Ζώα τα οποία λειτουργούν θεραπευτικά στα παιδιά και τους γέροντες που φιλοξενούνται εκεί.

Όχι μόνο έκλεισαν τα μάτια τους όταν σε ένα πρωινό απομακρύνθηκαν παράνομα πέντε ζώα, αλλά προσπάθησαν να μας παραπλανήσουν, λέγοντάς μας ότι και τα πέντε υιοθετήθηκαν μέσα σε μια μέρα , για να μην τα αναζητήσουμε.

Η Λίζα λοιπόν , το αδέσποτο στο Θεραπευτήριο ,αφέθηκε να γεννήσει τέσσερις φορές, προτού ενημερωθεί ο φιλοζωικός σύλλογος για να φροντίσει την στείρωσή της. Λίγο μετά την αποθεραπεία της και την επανατοποθέτησή της στον φυσικό της χώρο, στις 27.01 η Λίζα «εξαφανίστηκε» και βρέθηκε ως δια μαγείας αλυσοδεμένη σε κολώνα στο κέντρο της πόλης. Στις 31.01 η Λίζα το έσκασε και επέστρεψε στο δικό της «σπίτι», στον χώρο όπου έχει ζήσει όλη της την ζωή.

1ΛΙΖΑ 1

Η Λιλίκα, στειρώθηκε, εμβολιάστηκε και σημάνθηκε με το πρόγραμμα του Δήμου Χανίων. Μετά την αποθεραπεία της επέστρεψε στον φυσικό της χώρο. Τα παιδιά χάρηκαν πολύ όταν την είδαν. Οι μεγάλοι όμως όχι. Κάποιος την κλώτσησε στα ράμματα της στείρωσης.. Ευτυχώς την πήγαμε άμεσα στον κτηνίατρο και αποφεύχθηκε η μόλυνση.

Όσο για τα κουτάβια της Λίζας, αναλάβαμε την φροντίδα τους από την αρχή: τροφή, εμβόλια, αναζήτηση για υιοθεσία.. Παρόλ’ αυτά όμως κάποιοι βιάζονταν να τα εξαφανίσουν..

DSCN1967κουτάβια

Στις 27/01 εξαφανίστηκαν όλα, μαζί με την μητέρα τους. Ένα κουταβάκι βρέθηκε λίγο καιρό μετά από την Silke Wrobel εγκαταλειμμένο και ταλαιπωρημένο στο ΜΑΙΧ.

Ένα άλλο κουταβάκι βρέθηκε στην Σούδα, υποσιτισμένο, από μαθητές ενός φροντιστηρίου και ειδοποιήθηκε ο σύλλογός μας για να το περιθάλψει.. Το ονομάσαμε Νεφέλη..

nεφέλη 1

Ο Ατσίδας, θεωρήθηκε «επικίνδυνος» από ανθρώπους οι οποίοι προφανώς δεν γνωρίζουν τίποτα για την συμπεριφορά των σκύλων. Τον απομόνωσαν σε μια αποθήκη για τρεις ημέρες και ζητήθηκε η απομάκρυνσή του. Όταν στις 01.02 τον παραλάβαμε, αντικρίσαμε ένα φοβισμένο πλάσμα το οποίο αποδείχθηκε ένα υπάκουο και αφοσιωμένο σκυλάκι..

Έκλεισαν τα αυτιά τους όταν ο Ατσίδας έκλαιγε επί τρεις ημέρες μέσα από την αποθήκη. Μας είχαν πει απλά ότι τον είχαν περιορίσει κάπου για να τον αναλάβουμε. Ποιος όμως από εμάς θα μπορούσε να φανταστεί ότι το ζώο ήταν φυλακισμένο στο σκοτάδι επί τρεις ημέρες;

Δεν ζητήσαμε από κανένα να φροντίσει τα ζώα. Αυτό θα το κάνουν άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται και άνθρωποι που από το νόμο έχουν αυτή την υποχρέωση. Το μόνο που ζητάμε είναι να σταματήσετε να τους προκαλείτε πόνο και φόβο, γιατί σε αυτή την περίπτωση, θα μας βρίσκετε απέναντι.
Φιλοζωικός Σύλλογος Χανίων
Η Προστασία των Ζώων