Στο προφίλ των ανθρώπων που κακοποιούν ζώα, καθώς οι έρευνες έχουν δείξει ότι το 75% των εγκληματιών έχουν κακοποιήσει ζώο συντροφιάς στο παρελθόν, αναφέρθηκε στην παγκρήτια σύσκεψη που οργάνωσαν το περασμένο Σάββατο στο Ηράκλειο τα φιλοζωικά σωματεία, ο υπαστυνόμος Δρ. Γιώργος Νάκος, ψυχολόγος της Γ.Α.Δ.Π. Κρήτης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε και στηρίζονται σε έρευνες των τελευταίων ετών:

– 75% των εγκληματιών, έχει κακοποίησει ζώο συντροφιάς στο παρελθόν.

– 40% ανθρώπων που έχει κακοποιήσει ζώο έχουν επιτεθεί και σε άνθρωπο

– 46% εγκληματιών που έχει καταδικαστεί για έγκλημα σεξουαλικής φύσεως, έχει κακοποιήσει ζώα

Μία μελέτη έδειξε πως το 70% όσων έχει κακοποιήσει ζώο έχουν διαπράξει τουλάχιστον 1 έγκλημα και 40% έχει καταδικαστει για βιοπραγία σε άλλον άνθρωπο.

Έρευνες έχουν δείξει πως η κακοποίηση των ζώων εμφανίζεται ως χαρακτηριστικό σε ποσοστό 25% σε εγκληματίες, 30% σε εγκληματίες αποπλάνησης ανηλίκου , 48% σε βιαστές και σε 46% όσων έχουν διαπράξει βιαιοπραγίες. Μια μελέτη έδειξε πως το 7% της κακοποίησης ζώων σχετιζόταν και με κακοποίηση παιδιού. Ο δράστης είτε χειροδικούσε στο παιδί ή το ανάγκαζε να παρακολουθήσει την κακοποίηση του ζώου. Το 13% σχετιζόταν με οικογενειακή βιοπραγία είτε στη σύζυγο είτε σε ηλικιωμένους.

Σε μία ακόμα μελέτη, το 71% των γυναικών που κακοποιήθηκαν, ανέφερε ότι το ίδιο άτομο που τις κακοποίησε είχε κακοποιήσει ή απείλησε να κακοποιήσει το κατοικίδιο τους. Επίσης αναφέρεται ότι το 88% όσων κακοποιούν παιδιά είχε επίσης κακοποιήσει ζώα στο σπίτι τους. Το 70% όσων είχαν κακοποιήσει ζώο βρέθηκαν να έχει κάνει κι άλλα εγκλήματα ενώ το 44% είχε βιαιοπραγήσει σε ανθρώπους. Σε άλλη έρευνα, 99% όσων κακοποιήσαν ζώο είχε καταδικαστεί για άλλα εγκλήματα και το 100% ανθρώπων που είχαν διαπράξει έγκλημα σεξουαλικής φύσεως, είχε επίσης κακοποιήσει ζώα.

Το 80% των γυναικών που έχουν πέσει θύμα ξυλοδαρμού ανέφερε πως προηγήθηκε η κακοποίηση του ζώου συντροφιάς τους. Επίσης ανέφεραν πως δεν εγκατέλειψαν το σύζυγο ή σύντροφό τους φοβούμενοι τα αντίποινα που θα έκανε στο ζώο συντροφιάς τους.

Τι λοιπόν χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά των δραστών;

Ο δράστης με τη κακοποίηση που ασκεί σε ένα ανυπεράσπιστο και αβοηθητο ζώο συντροφιάς, πιστεύει πως έχει περισσότερο έλεχγο για τη ζωή του και μεγαλύτερη δύναμη, δυναμισμό και επιρροἠ πάνω σε έναν άλλο ζωντανό οργανισμό. Η καθημερινότητα του και ο τρόπος ζωής του δεν του επιτρέπουν να λαμβάνει αποφάσεις και να επιβάλλεται. Για αυτο και καταφεύγει σε αυτές τις ενέργειες.

Ενήλικες ή παιδιά που έχουν πέσει θύμα κακοποίησης (σωματικής ή σεξουαλικής) καταφεύγουν πολλές φορές σε αυτές τις ενέργειες για να εξωτερικεύσουν το θυμό, την αγανάκτηση και την οργή για ό,τι τους συνέβη.

Υπάρχουν περιστατικά όπου ενήλικες και ανήλικα παιδιά κακοποιούν ζώα επείδη τους ζητήθηκε από το κοντινό τους περιβάλλον (φίλοι, συγγενείς) ως ένα δείγμα ανδρισμού ή μύηση στο καινούργιο κύκλο που θα ήθελαν να γίνουν αποδεκτοί.

Πρόληψη, η καλύτερη θεραπεία

Οπως επεσήμανε ο κ. Νάκος, το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί και το κλειδί βρίσκεται στην πρόληψη. Συγκεκριμένα, ανέφερε: “Μεγάλο ρόλο έχουν οι γονείς στη σωστή διαπαιδαγώγηση. Παιδιά σε νεαρή ηλικία, τα οποία δεν μπορούν να ελεγξουν τα νεύρα τους και το θυμό τους καταφεύγοντας σε πράξεις βιαιότητας σε ζώα, θα εξελιχθούν σε ενήλικες με ανεξέλεγκτη και επιθετική συμπεριφορά. Από τους γονείς θα πρέπει να υπάρχει σωστός συχρονισμός αδικήματος και τιμωρίας. Δεν θα πρέπει να αφήσουν το παιδί σε τέτοιες πράξεις. Αντί να παραμελούν και να υιοθετούν την αντίληψη “παιδί είναι δε πειράζει” θα πρέπει να του εξηγήσουν τη σωστή συμπεριφορά και μεταχείριση.

Η εκπαίδευση και η συνεχής ενημέρωση αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι για τη καταπολέμηση του φαινομένου.

Θα πρέπει η κοινωνία να συνειδητοποιήσει πως η εχθρότητα, η βιαιότητα και η κακοποίηση ζώων είναι ο προθάλαμος και το κατώφλι για τη βία και κακοποίηση των ίδιων των ανθρώπων.

Η καλυτέρη λοιπόν θεραπεία είναι η πρόληψη”, κατέληξε.

Post Views: 1.227