Στην εποχή της πληροφορίας και της ελεύθερης έκφρασης,ο καθένας μπορεί να λέει και -το χειρότερο- να γράφει ότι θέλει.Αναδημοσιεύουμε επιστολή συμπολίτισσας,που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα”,στις 20 Σεπτεμβρίου,με τίτλο “Οι υπερβολές δυσφημούν άδικα τον τόπο μας”,όπου αναφέρεται στο θέμα των αδέσποτων αναπτύσσοντας τη δική της θεωρία περί ζωοφιλίας.
“Από καιρό νοιώθοντας αγανάκτηση για τη συμπεριφορά των κυριών, κυρίως, ζωόφιλων, αλλά και την τελευταία επιστολή – κρίση στο σχόλιο του κ. Πλυμάκη, καταθέτω και γω τη γνώμη μου. Και να συστηθώ: Δεν είμαι ζωόφιλη, αλλά αρρωσταίνω στη θέα και στη σκέψη βασανισμού ζώων. Είχα και γω κατά καιρούς σκύλους που αγαπούσα και ο θάνατός τους με πόνεσε, αλλά έχασα ζώα.
Οι κυρίες και οι κύριοι φιλόζωοι που δυσφημούν τη χώρα μας και ιδιαίτερα τα Χανιά ρίχνοντας τους προβολείς σε κάθε κακή συμπεριφορά κατά των ζώων και μεγεθύνοντάς τα ξεχνούν ότι υπάρχουν και κακοί άνθρωποι ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές. Παραδείγματα: οι παιδεραστίες, ακόμα και από ιερωμένους, δολοφονίες, βασανιστήρια ανθρώπων και στην εποχή μας ακόμα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι και η κακή συμπεριφορά ενάντια στα ζώα. Πριν λίγο διάβαζα για τη συμπεριφορά των Νορβηγών στα νόθα που γεννήθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, από Νορβηγίδες και Γερμανούς και δεν το πίστευα ότι μπορούσε ένας λαός όπως αυτός να είναι τέτοια τέρατα. Τελευταία διάβαζα για το πογκρόμ εις βάρος των Ελλήνων στον Καναδά μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, να θυμίσω το Απαρτχάιντ, τους δούλους της Αμερικής και τη συμπεριφορά των Αμερικανών στους μαύρους μέχρι και τη δεκαετία του ’60.
Και σεις κυρίες και κύριοι ζωόφιλοι παρουσιάζετε τους Ελληνες και τους Χανιώτες ως τέρατα, για τα μεμονωμένα, περιστατικά κακοποίησης ζώων. Δεν λέω ότι καλώς γίνονται οι κακοποιήσεις, αλλά μηδέν άγαν. Να πω για το μακελειό των δελφινιών στις Φερόες νήσους, Δανέζικη αποικία, σαν απόδειξη ενηλικίωσης εφήβων, τη θανάτωση των νεογέννητων φωκέων με κτύπημα στο κεφάλι και πολλές φορές τα γδέρνουν ενώ είναι ακόμα ζωντανά, τώρα με περιορισμό, μόνο όταν οι αποικίες των έχουν πολλαπλασιαστεί εις βάρος του περιβάλλοντος.
Η κουλτούρα μας εδώ στην Κρήτη είναι να έχουμε στην αυλή μας, στην ιδιοκτησία μας τετράποδα που τα σφάζουμε και τα τρώμε, δηλ. κατσίκια και κατσικάκια, αρνιά και αρνάκια, κουνέλια και κότες (εντάξει οι κότες δεν είναι τετράποδες). Τα σκυλιά είναι τετράποδα, αλλά δεν τα σφάζουμε γιατί δεν τα τρώμε. Ο σκύλος είναι φίλος και μάλιστα πολύ καλός και χρήσιμος, αλλά στον ιδιοκτήτη, δηλ. σε αυτόν από τον οποίων παίρνει αγάπη. Τα αδέσποτα σκυλιά δεν έχουν καμιά τέτοια ιδιότητα. Οπως και ο νεοπλουτισμός και η αχορτασιά εισέβαλαν στην κοινωνία μας τας τελευταία 20 – 30 χρόνια, έτσι εισέβαλε και η «ζωοφιλία – κυνοφιλία» και αποκτηθήκαν σκυλιά που αργότερα δημιουργούσαν προβλήματα και βρέθηκαν στους δρόμους. Να μη πω για τα γαβγίσματα που έχουν κάνει τη ζωή μας πολύ δύσκολη. Είδα πριν μερικούς μήνες, μετά από μια σύσκεψη πολλών φορέων, τον κύριο δήμαρχο να αποχωρεί σα δαρμένο σκυλί και να υπόσχεται χρήματα, οι Δήμοι σύντομα δεν μπορούν να ανταποκριθούν ούτε στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους.
Αυτό που θα γράψω τώρα θα ξεσηκώσει εναντίον μου όλες και όλους τους «φιλόζωους». Μια είναι η λύση: η ευθανασία, με εκείνη την ενεσούλα. Δεν λέω να βγουν τα συνεργεία στους δρόμους με ενέσεις και μπαμ – μπαμ να λύσουν το πρόβλημα. Τα άρρωστα, τα τραυματισμένα, τα γερασμένα σκυλιά αντί να τα περιθάλπουν. Τα έξοδά τους τώρα που όπως πάμε κινδυνεύουμε να αρχίσουμε να τρώμε σκυλιά και γατιά, δεν είναι απαραίτητα. Επίσης τα σκυλιά που έχουν γίνει επικίνδυνες αγέλες και κατασπαράζουν τα οικόσιτα ζώα. Αλήθεια τι θα λέγατε αν βρίσκατε ένα πρωί δύο αρνιά νεκρά και μια ετοιμόγεννη κατσίκα και από ένα αρνί να κρέμεται όλο το κρέας κάτω στον λαιμό και από άλλο να φαίνεται το κόκαλο από δαγκωματιά από πίσω (μήπως αυτά δεν πειράζει, αυτά δεν πονούν;). Εμείς πονέσαμε και για την οικονομική ζημιά. Και σήμερα γίνεται συχνά από αδέσποτα και ίσως για αυτό θανατώνονται κάποια. Ακόμα και τα γερασμένα στα καταφύγια για να δημιουργηθεί χώρος και να απομακρυνθούν τα σκυλιά από τις εισόδους των Νοσοκομείων. Ο βασανισμός των σκυλιών να τιμωρείται (πολλές φορές βλέποντας εικόνες από τα σκυλιά στα καταφύγια, εκατοντάδες μέσα σε συρματόπλεγμα σκέφτομαι αν αυτά είναι πιο ευτυχισμένα από τα αλυσοδεμένα στα βαρέλια, εφόσον φυσικά είναι σε σκιά).
Την ίδια άποψη με μένα έχουν όλοι με όσους έχω μιλήσει και την ίδια αγανάκτηση με τα καμώματα κάποιων κυριών και κυρίως της κυρίας προέδρου. Οσο και αν θαυμάζω εκείνες που θυσιάζουν τη ζωή τους, την υγεία τους όπως η φίλη μου στα παλιά Κωστούλα Στούπη και όπως φάνηκε στην τόσο ευγενική επιστολή της και τα εισοδήματά τους, πιστεύω ότι με την υπερβολική αγάπη τους δημιούργησαν ένα κλίμα που στο τέλος βλάπτει τα ίδια τα σκυλιά.
Ιωάννα Τζουγκράκη”
Δεν θα μπούμε σε διαδικασία διαλόγου.Θα παραθέσουμε κάποιες σκέψεις που απορρέουν αυτόματα από την ανάγνωση του κειμένου..
Μήπως-με βάση τις απόψεις σας-θα ήταν χρήσιμη η ενεσούλα και στους κλέφτες που κάνουν κακό στην περιουσία σας,ή στους άστεγους που περιφέρονται στην πόλη;
Mήπως και στους άρρωστους,τραυματισμένους και γερασμένους είναι περιττή η περίθαλψη;Τώρα που χρεωκοπούμε,θα αποκτούσε επιπλέον έσοδα το κράτος.Αφήστε δε,τους τρόφιμους στις φυλακές και τα ιδρύματα.Λιγότεροι φύλακες,λιγότεροι υπάλληλοι,μείωση των δημοσίων υπαλλήλων,μια χαρά.
Επιπλέον,επειδή είμαστε γενναιόδωροι,σας παραχωρούμε-όχι βαρέλι σε σκιά-αλλά μια τεράστια βίλλα με θέρμανση και κλιματισμό,στην οποία θα ζείτε δεμένη την υπόλοιπη ζωή σας με μισό μέτρο αλυσίδα.Και αν μας περισσεύει-δύσκολες εποχές γαρ-θα σας φέρνουμε και κανένα ξεροκόμματο να ξεγελάτε την πείνα σας.
Υ.Γ.Και τα ειδεχθή εγκλήματα που αναφέρετε,άνθρωποι τα έκαναν,όχι ζώα.
Leave A Comment
You must be logged in to post a comment.