ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ Η ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ

Δρομολογεί εξελίξεις η Κομισιόν μετά την ερώτηση του Μ. Τρεμόπουλου.

Αντίθετη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι η εμπορική χρήση δελφινιών σε δελφινάρια ή ζωολογικούς κήπους παραδέχεται ο Επίτροπος Περιβάλλοντος.

Συγκεκριμένα, στην απάντηση του Κοινοτικού Επιτρόπου Περιβάλλοντος κ. Potočnik σε ερώτηση του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλου, τονίζεται ότι για την εισαγωγή αιχμάλωτων δελφινιών «δεν εκδίδεται άδεια στην περίπτωση που τα είδη προορίζονται πρωτίστως για εμπορική χρήση. Σε ό, τι αφορά τα δελφινάρια, η αρμόδια αρχή είναι υπεύθυνη να ελέγξει αν η εγκατάσταση μπορεί να θεωρηθεί επιστημονικό ίδρυμα ή εμπορική εγκατάσταση». Η εισαγωγή επιτρέπεται μόνο για εκτροφή, επιστημονική έρευνα ή εκπαιδευτικούς σκοπούς. Οι ευρωπαϊκοί Κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 338/97 και (ΕΚ) αριθ. 685/2006 είναι κανονισμοί εκτέλεσης της Σύμβασης για το διεθνές εμπόριο ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση (CITES) στην ΕΕ.

Η ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου είχε στηριχθεί στο δεδομένο ότι δεν είναι πρακτικά εφικτή, για ζώα όπως τα δελφίνια και τα άλλα κητώδη, η εκπλήρωση των απαιτήσεων της Οδηγίας 1999/22 να διασφαλίζουν οι ζωολογικοί κήποι διαβίωση σε κατάλληλο περιβάλλον. Με το σκεπτικό αυτό, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων ζητούσε από την Κομισιόν να εξετάσει τη θέσπιση ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την απαγόρευση της αιχμαλωσίας κητωδών και της χρήσης τους σε παραστάσεις, όπως και την πλήρη απαγόρευση της εμπορίας τους.

Η απάντηση της Κομισιόν θέτει πλέον σε αμφισβήτηση τη λειτουργία των δελφιναρίων, τόσο στη χώρα μας όσο και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς τα κητώδη χρησιμοποιούνται κυρίως για εμπορικούς σκοπούς.

«Η απάντηση της Κομισιόν είναι η αρχή του τέλους για τα δελφινάρια και την εμπορική εκμετάλλευση της αιχμαλωσίας των δελφινιών», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Καμιά δεξαμενή, οσοδήποτε μεγάλη, δε μπορεί να προσφέρει ανεκτές συνθήκες σε θαλάσσια ζώα πλασμένα να διανύουν καθημερινά εκατοντάδες χιλιόμετρα στο φυσικό τους περιβάλλον. Νιώθω ικανοποίηση που η ερώτηση των Οικολόγων Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο συνέβαλε να ξεκαθαρίσει το θέμα και από τη νομική του σκοπιά. Τώρα είναι η σειρά της ελληνικής πολιτείας να πάρει το ταχύτερο τα αναγκαία μέτρα, ώστε να πάψουν να κρατούνται αιχμάλωτα δελφίνια και να απαγορευθεί πλήρως η αιχμαλωσία τέτοιων ζώων. Ελπίζω σύντομα να βλέπουμε δελφίνια μόνο στις θάλασσες, σύμβολα ελευθερίας και αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης».

Για περισσότερες πληροφορίες: Μιχ. Τρεμόπουλος 6982 689868, Όλγα Κήκου 6972 004963

(ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης του Μ. Τρεμόπουλου και της απάντησης της Κομισιόν)

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-000100/2011 προς την Επιτροπή

Άρθρο 117 του Κανονισμού

Michail Tremopoulos (Verts/ALE)

Θέμα: Προστασία των κητωδών από την αιχμαλωσία

Ισχυρά επιστημονικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι τα δελφίνια και οι φάλαινες σε αιχμαλωσία – ανεξάρτητα από το αν έχουν γεννηθεί σε τέτοιες συνθήκες – περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη φυσική τους συμπεριφορά και παρουσιάζουν πλήθος ψυχολογικές διαταραχές . Στην ΕΕ υπάρχουν σήμερα 34 δελφινάρια και περίπου 280 κητώδη σε αιχμαλωσία. Σε όλη την Ευρώπη η κοινή γνώμη στρέφεται κατά της μεταχείρισης των δελφινιών και φαλαινών ως πηγών κέρδους και κατά της διατήρησής τους σε αιχμαλωσία με σκοπό τη δημόσια έκθεση. Το ACCOBAMS δηλώνει ότι η σύλληψη και η επίδειξη των κητωδών έρχονται σε αντίθεση με τους στόχους του. Αντίθετα με την πλειοψηφία των άγριων ζώων στους ζωολογικούς κήπους, είναι προφανές ότι η αιχμαλωσία των κητωδών έχει μοναδικό σκοπό την εκτέλεση ακροβατικών επιδείξεων σε στυλ τσίρκου, με προφανή ελάχιστη εκπαιδευτική αξία , και την εκμετάλλευσή τους σε φωτογραφίσεις και προγράμματα κολύμβησης με ανθρώπους. Η Συνθήκη της Λισαβόνας απαιτεί πλήρη σεβασμό της ευημερίας των ζώων ως συναισθανόμενων όντων, ενώ το άρθρο 7 της συνθήκης απαιτεί συνεκτική προσέγγιση . Η οδηγία 1999/22/EK απαιτεί οι ζωολογικοί κήποι να διασφαλίζουν διαβίωση σε κατάλληλο περιβάλλον και να «προωθούν τη δημόσια εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση του κοινού σε σχέση με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας»

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Πώς διασφαλίζει ότι οι εγκαταστάσεις με αιχμάλωτα κητώδη, ως «ζωολογικοί κήποι», συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις της οδηγίας 1999/22/EK και ιδιαίτερα του άρθρου 3;

2. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι φάλαινες και τα δελφίνια σε αιχμαλωσία δεν διαβιούν σε κατάλληλο περιβάλλον, όπως απαιτείται από την οδηγία 1999/22/EK, θα εξετάσει την απαγόρευση της αιχμαλωσίας κητωδών και της χρήσης τους σε παραστάσεις; Επιπλέον, θα εξετάσουν τη λήψη των απαραίτητων μέτρων απαγόρευσης του εμπορίου κητωδών;