Απαγόρευση του κυνηγιού στο Νησί της Xίου

Απέραντη θλίψη έχει προκαλέσει η πυρκαγιά που κυριολεκτικά κατέστρεψε τη Χίο.Και ενώ οι κάτοικοι προσπαθούν να επανέλθουν οι φυσιολογικοί ρυθμοί στο νησί,κάποιοι κυνηγοί “ξαμολύθηκαν” με σκοπό να εξολοθρεύσουν την ήδη αποδεκατισμένη πανίδα.Σε επιστολή τους οι φιλοζωικοί φορείς ζητούν εισαγγελική παρέμβαση για την επιβολή αναστολής κυνηγίου σε όλο το νησί τουλάχιστον για πέντε χρόνια ώστε να προλάβουν να ανανήψουν τα πληγέντα πουλιά και ζώα της άγριας ζωής.

Τι λέει η επιστολή:

Aξιότιμη κυρία Εισαγγελέα,

Ζητούμε την παρέμβασή σας ώστε να σταματήσει η θήρα στο νησί της Χίου τουλάχιστον για χρονικό διάστημα πέντε (5) ετών, έως ότου ανακουφιστεί η πανίδα που έχει υποστεί βαρύτατο πλήγμα μετά την καταστροφική πυρκαγιά που έκαψε πάνω από 150.000 στρέμματα. Σύμφωνα με επίσημο απολογισμό πρόκειται για τη μεγαλύτερη καταστροφή της Χίου μετά το σεισμό του 1881 (Δήμαρχος Χίου) αλλά και το ολοκαύτωμα που προξένησαν οι ορδές των Οθωμανών το 1822 (Γιάννης Μακριδάκης, συγγραφέας).

Η Διεύθυνση Δασών αρχικά επέτρεψε το κυνήγι στη Βόρεια Χίο, εκεί που έχουν καταφύγει όσα ζώα έχουν γλυτώσει από τις φλόγες, όμως αυτό προκάλεσε την κατακραυγή των πολιτών κι έτσι η Δ.Δ. αναγκάστηκε να απαγορεύσει το κυνήγι σε όλο το νησί για μια εβδομάδα (!).

Σύμφωνα με τη δήλωση του Περιβαλλοντολογικού Συλλόγου Χίου « Έλιξ» – η οποία μας άφησε άφωνους – κατά τις πρόσφατες και απολύτως καταστροφικές πυρκαγιές στο νησί κάποιοι «κυνηγοί» καραδοκούσαν στα όρια των κεκαυμένων πυροβολώντας όσα κατ’ αυτούς «θηράματα» προσπαθούσαν να διαφύγουν από τις φλόγες και τους καπνούς. Η νομιμοποιητική μάλιστα δικαιολογία ήταν πως άρχισε μόλις η επίσημη κυνηγητική περίοδος (!). Τέτοιου είδους συμπεριφορές εκτός του ότι καταξευτιλίζουν τη χώρα διεθνώς – περισσότερο από οποιεσδήποτε καρτουνίστικες πράξεις ή συγκαλύψεις φοροδιαφυγής στα τουριστικά θέρετρα – αποτελούν και προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αναρωτιόμαστε ως πότε οι πολιτικοί θα είναι δέσμιοι αυτού του συνεχούς ψηφοθηρικού φλέρτ προς τις παντοίες ενώσεις κυνηγών. Ο ίδιος ο Υπουργός Ναυτιλίας δήλωσε: «Αυτή τη στιγμή κρινόμαστε όλοι. Όσοι κάνουν μικροπολιτική πάνω στις στάχτες κρίνονται και αυτοί».

Οι πυρκαγιές έκαψαν υπερβολικά μεγάλες εκτάσεις, με αποτέλεσμα να μειωθεί σημαντικά ο πληθυσμός των ειδών. Εκτός αυτού, τα ζώα τώρα απειλούνται εκ νέου από το ανεξέλεγκτο κυνήγι που διεξάγεται κάθε χρόνο (αρχής γεννωμένης μετά τις 15 Αυγούστου), το στρες, την έλλειψη καταφυγίων και τροφής και τη διατάραξη του οικοσυστήματος. Όπως είναι φυσικό, όσα ζώα μπόρεσαν να διαφύγουν από τις φωτιές, π.χ. πέρδικες, λαγοί και άλλα «θηρεύσιμα» είδη αναζητούν καταφύγιο σε γειτονικές περιοχές, που όμως έχουν απομείνει πλέον ελάχιστες. Σε περίπτωση που κυνηγηθούν μπορεί να υπάρξει έως και εξαφάνιση του πληθυσμού τους.

Εκτός της δυσχερούς αναζήτησης νέου καταφυγίου, τα ζώα με δυσκολία μπορούν να αναζητήσουν τροφή, εφόσον μια από τις πολλές επιπτώσεις των πυρκαγιών είναι η αλλαγή της σύνθεσης της βλάστησης και, κατά συνέπεια, η αλλαγή της σύνθεσης της τροφής. Οι επιπτώσεις στην πανίδα συνδέονται άμεσα µε τις αλλαγές στη βλάστηση καθώς τα ζώα εξαρτώνται από τον τύπο και την πυκνότητα της βλάστησης σε µια περιοχή προκειµένου να τραφούν, να βρουν καταφύγιο, κ.λπ.

Σύμφωνα με τον Οικολογικό Απολογισµό της Πυρκαγιάς του Ιουλίου 2008 στη Ρόδο, της WWF Ελλάς (Αθήνα, Σεπτέµβριος 2008) «…μακροπρόθεσµα η διατήρηση της πανίδας και της χλωρίδας εξαρτάται από την καλή κατάσταση διατήρησης των γειτονικών άκαυτων περιοχών, από το αν η φυσική βλάστηση θα αφεθεί να ανακάµψει, αλλά και από τη διατήρηση των υφιστάµενων χρήσεων γης. Η διαχείριση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων (βόσκηση, κυνήγι) και η διαχείριση των πόρων (π.χ. υδάτινοι πόροι και λεκάνες απορροής) είναι επιπλέον σηµαντικοί παράγοντες».

Θεωρούμε το αίτημά μας για την απαγόρευση του κυνηγιού στη Χίο ως καθόλα εφικτό και υλοποιήσιμο για τους παρακάτω λόγους:

1) Το κυνήγι είναι μία δραστηριότητα που όχι μόνο δεν συνδέεται (τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες χώρες) με τις ζωτικές ανάγκες του ανθρώπου, αλλά έχει και σοβαρές επιπτώσεις στην ισορροπία των δασών και των οικοσυστημάτων. Μερικές από αυτές είναι η διατάραξη της τροφικής αλυσίδας, η μείωση της βιοποικιλότητας, η μόλυνση της φύσης με μόλυβδο και πλαστικό που περιέχουν τα φυσίγγια, κ.λπ.

2) Απαγορεύσεις κυνηγιού έχουν γίνει και άλλες φορές κατά το παρελθόν. Αναφέρουμε ως παραδείγματα: α) τη φετεινή απαγόρευση της θήρας για τρία χρόνια στη Γαύδο από το Δασαρχείο Χανίων, λόγω της σημαντικής μείωσης του πληθυσμού βασικών θηραμάτων (λαγών και πέρδικας) εξαιτίας της λαθροθηρίας, β) την πενταετή απαγόρευση κυνηγιού στη Φωκά Κορινθίας, και γ) την απαγόρευση της θήρας παντός θηρευσίμου είδους (τριχωτού και πτερωτού) λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών στο Νομό Αρκαδίας.

Κυρία Εισαγγελέα,

Για όλα τα ανωτέρω ζητάμε να επιβληθεί αναστολή κυνηγίου σε όλο το νησί τουλάχιστον για πέντε χρόνια ώστε να προλάβουν να ανανήψουν τα πληγέντα πουλιά και ζώα της άγριας ζωής. Οποιοσδήποτε άλλος χειρισμός δεν θα αποτελεί παρά επίφαση με σκοπό τον καθησυχασμό των ενδιαφερόμενων για το περιβάλλον και διαβατήριο στον κάθε αυτοαποκαλούμενο «κυνηγό» για μια κάθετη υπέρβαση οποιαδήποτε δεοντολογίας. Εξάλλου πώς μπορεί να επικαλεσθεί ως «σπορ» η στυγνή δολοφονία της πανίδας που απώλεσε με τόσο τραγικό τρόπο το φυσικό της ενδιαίτημα; Κάποια αιδώς πρέπει να ανασύρετε, έστω και περιστασιακά.

Με εκτίμηση,

Για την

Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία & την

Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων

H Πρόεδρος Η Αντιπρόεδρος Η Γραμματέας

Αναστασία Μπομπολάκη Μάριζα Χριστοδούλου Μαρία Χουστουλάκη

Στοιχεία επικοινωνίας: 6975 309846

Σημείωση: Δέον να θεωρηθεί η αποστολή της παρούσας επιστολής απόλυτα έγκυρη εφόσον υπάγεται στο Ν.2672/98 περί διακίνησης εγγράφων με ηλεκτρονικά μέσα (μεταξύ των οποίων είναι και η τηλεομοιοτυπία).