Περί επιθετικότητας και άλλων δαιμονίων….

Φωτιά έχουν πάρει τα blogs και οι τηλεοπτικές εκπομπές για το θανάσιμο τραυματισμό ενός pitbull που επιτέθηκε σε εννέα άτομα στη Θεσσαλονίκη.Δεν θα εκφράσουμε άποψη,καθώς δεν είμασταν παρόντες στο περιστατικό.Άλλωστε αυτό το έκαναν οι ειδικοί….Δημοσιογράφοι και δημοσιογραφίσκοι το μετέτρεψαν στο θέμα της ημέρας.Ξεθάφτηκαν όλες οι τρομακτικές φωτογραφίες από πάσης φύσεως παράνομες διαφημίσεις των επίσης παράνομων κυνομαχιών,έγινε επιλεκτική προβολή του βίντεο και βαρύγδουπες εκφράσεις γέμισαν τις οθόνες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης..

Αλήθεια ξέρουν τι σημαίνει κατασπαράζω όλοι αυτοί που χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη με μεγάλη ευκολία στο βωμό της τρομολαγνείας; Είναι τόσο δύσκολο να παραμένουμε ψύχραιμοι και να περιοριζόμαστε στην είδηση;;;

Kανείς δε μιλάει για τις ευθύνες του κηδεμόνα,γιατί το ζώο δεν έπεσε από τον ουρανό ξαφνικά,ούτε για τους λάθος χειρισμούς που οδήγησαν σε αυτή την κατάληξη.

Κανείς δε μιλάει για την ευθύνη των δήμων που δε διαθέτουν εξειδικευμένα συνεργεία περισυλλογής παρόλο που αποτελεί υποχρέωσή τους από το νόμο…

Αντίθετα όλοι προσπαθούν να δημιουργήσουν πανικό στοχοποιώντας όλα τα pitbull και κατ’επέκταση όλα τα ζώα….

Eλπίζουμε να διεξαχθεί σωστή έρευνα και να μάθουμε όλοι τι συνέβη πραγματικά…

Αυτό που μας στενοχωρεί είναι ότι καθημερινά γίνονται χιλιάδες ειδεχθείς κακοποιήσεις σε βάρος των ζώων και ποτέ δε γίνονται θέμα στα μεγάλα κανάλια…Ούτε καν στα ψιλά…

Κανείς δε “βγαίνει από τα ρούχα του” όταν πυροβολούνται αναίτια,κανείς δε συγκινείται όταν κυκλοφορούν ανάμεσά μας ζώα-φαντάσματα,σκελετωμένα από την πείνα ή τις ασθένειες…

Πολλές οι εικόνες και βίντεο καθημερινά…Και είναι αυτούσιες και αληθινές…Και τις περισσότερες φορές,ακόμα και αν πάρουν το δρόμο της δικαιοσύνης,οι δράστες αντιμετωπίζονται με επιείκεια…

Όπως π.χ.το ζώο στο Αλεποχώρι πέρυσι το καλοκαίρι..Που δεν του έφταναν όλα αυτά που είχε,βρήκε οδυνηρό θάνατο,αφού κάποιος το έδεσε και το έσυρε στην άσφαλτο…

Σε ποιο κανάλι το είδατε;;Θυμάται κανείς;;;

H αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα πολύ εύκολα χαρακτηρίζουμε επιθετικό ένα ζώο…Παρόλο που ο νόμος ορίζει ρητά πότε ένα ζώο χαρακτηρίζεται επιθετικό,ο όρος χρησιμοποιείται με μεγάλη ευκολία.

 “Επικίνδυνο ζώο συντροφιάς είναι το ζώο συντροφιάς, που εκδηλώνει ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ και ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ επιθετικότητα, χωρίς να απειληθεί, προς τον άνθρωπο ή τα άλλα ζώα, καθώς και το ζώο που πάσχει ή είναι φορέας σοβαρού νοσήματος, που μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο ή στα άλλα ζώα και δεν θεραπεύεται”

Πρόσφατο παράδειγμα στα Χανιά η περίπτωση του “Χάνιμπαλ” ή του Αγκαλίτσα όπως τον λέμε εμείς.

Ο σκυλάκος,ένα κουτάβι περίπου 10 μηνών,εγκαταλείφθηκε από τον κηδεμόνα του σε γειτονιά των Χανίων.Στην αρχή ήταν ένα χαρούμενο κουτάβι..Ξαφνικά (γιατί άραγε;) άρχισε να κυνηγάει μηχανάκια και περαστικούς και η γειτονιά τον χαρακτήρισε ως το μέγα δολοφόνο…

Όταν ειδοποιηθήκαμε και τον είδαμε πρώτη φορά αντικρύσαμε ένα χαρούμενο σκυλάκι,απόλυτα φιλικό και παιχνιδιάρικο.Όταν περνούσαμε από τη γειτονιά με τα σκυλιά μας,ερχόταν και έπαιζε μαζί τους όλο χαρά…Τον στειρώσαμε και ψάχναμε υιοθεσία…

Η γειτονιά όμως είχε ξεσηκωθεί και ήθελε να τον απομακρύνει…Ο δήμος που κλήθηκε,τον απομάκρυνε παράνομα,καθώς δεν υπάρχει ούτε αρμόδιο συνεργείο περισυλλογής,ούτε κατάλληλος χώρος φιλοξενίας.Στην περίπτωση του σκυλάκου δε χρειαζόταν βέβαια,γιατί τους ακολούθησε όλο χαρά.

Σήμερα ο Αγκαλίτσας ζει προσωρινά δεμένος σε ακατάλληλο χώρο και μαραζώνει μέρα με τη μέρα καθώς κανείς δε θέλει να τον υιοθετήσει με όλη την “προϊστορία’ του…Και φυσικά δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει ευθανασία,αφού δεν πληροί καμία από τις προϋποθέσεις..Κάποιοι όμως βιάστηκαν να τον χαρακτηρίσουν επιθετικό.

Εμείς όμως προσπαθούμε καθημερινά να του βρούμε μια οικογένεια,γιατί ο σκυλάκος είναι αξιολάτρευτος…Είναι υγιέστατος,περίπου 15 κιλά.

Το ευτράπελο είναι ότι προχθές συναντήσαμε έναν κάτοικο της περιοχής που ζητούσε να μάθει νέα του γιατί ήταν “πολύ καλό σκυλάκι και πολύ φιλικό”.