Ο Φώτης ήταν ένα από τα εκατοντάδες αδέσποτα που εγκαταλείφθηκαν στο δρόμο.

Τριγυρνούσε σκελετωμένος στους δρόμους,χωρίς να νοιάζεται κανείς για αυτόν.

Μια μέρα έγινε το αναμενόμενο…Τον χτύπησε αυτοκίνητο στην Εθνική οδό και εγκαταλείφτηκε στη μοίρα του να αργοπεθαίνει.

Κάποιος όμως τον είδε..Και δεν τον προσπέρασε…Παρόλο που ήταν χτυπημένος,βρώμικος και εξαθλιωμένος,άνοιξε την αγκαλιά του και τον πήρε για να τον πάει στο γιατρό,παρόλο που σε δύο μέρες θα έφευγε από τα Χανιά.

Την επόμενη μέρα μεταφέρθηκε στον κτηνίατρο…Η διάγνωση ήταν αποθαρρυντική…

Ο αιματοκρίτης του μόνο 17!! αλλά έπρεπε να ακρωτηριαστεί άμεσα γιατί η οστεομελίτιδα είχε προχωρήσει,το πόδι ήταν διαλυμένο και δεν υπήρχε περιθώριο αναβολής του χειρουργείου,παρόλο που δεν είχε πολλές πιθανότητες να τα καταφέρει εξαιτίας της γενικότερης κλινικής του εικόνας…

Παρόλο που είναι πολύ μεγαλόσωμος και σε φυσιολογικές συνθήκες πρέπει να ζυγίζει περίπου 40 κιλά αυτός δεν ήταν ούτε καν 25!

Ο Φώτης όμως άντεξε!!!!

Και σε δύο μέρες κουνούσε την ουρίτσα του και έδειχνε έτοιμος να κατακτήσει τον κόσμο και ας είχε μόνο τρία ποδαράκια.

Και έπρεπε να αντιμετωπιστεί το επόμενο πρόβλημα…της φιλοξενίας!!!

Κανένας από τους εθελοντές μας δεν είχε χώρο να τον φιλοξενήσει γιατί φιλοξενούμε δεκάδες περιστατικά παρόμοια με του Φώτη!!

Απευθυνθήκαμε παντού!!Εκκλήσεις για προσωρινή φιλοξενία,για υιοθεσία,αλλά το τηλέφωνο δε χτύπησε ποτέ…

Τον κοιτούσαν με συμπόνοια αλλά κανείς δεν μπορούσε να τον φιλοξενήσει ούτε μια ώρα…

Εν τω μεταξύ παρέμενε στο κτηνιατρείο του κου Ξανθουδάκη,όπου όλο το προσωπικό τον φρόντιζε και τον αγάπησε….

Πόσο όμως θα έμενε εκεί;;;;

O δήμος δεν είχε να προτείνει καμμία λύση,αφού δε διαθέτει υποδομή και δεν υπάρχει χώρος προσωρινής φιλοξενίας,παρόλα αυτά κάλυψε τα έξοδα του χειρουργείου…

Μετά από 10 ημέρες βρέθηκε μια οικογένεια να τον φιλοξενήσει για μια βδομάδα…Μεγάλη ανακούφιση…

Και την επόμενη μέρα,η τύχη του χαμογέλασε!!!

                            O Φώτης στη Δανία

Μας ενημέρωσε η κα Ελισσάβετ Ηλιάκη,ότι μια κυρία από τη Δανία,είδε τις εκκλήσεις και ήθελε το Φώτη κοντά της….

Πως όμως θα ταξίδευε;;;Ποιός θα τον συνόδευε;;;;

Και εκεί βρέθηκε λύση…Μαγικά…

Ο αδερφός της κυρίας,είναι πιλότος και κάνει δρομολόγια στην Ελλάδα..Σε ένα από τα δρομολόγια στα Χανιά,συνόδεψε το Φώτη στη Δανία… με τιμές αρχηγού….

Σήμερα ο Φώτης ζει στη Δανία,ξεχνώντας ότι ήταν στα αζήτητα και απολαμβάνει τη νέα του ζωή..

Αυτή που του φέρθηκε άσχημα όσο είχε τέσσερα πόδια και του χαμογέλασε όταν έγινε τρίποδος.

Ευχαριστούμε την κα Ηλιάκη για τη μεσολάβησή της και τον κο Ξανθουδάκη καθώς και όλο το προσωπικό του ιατρείου που φρόντισαν τόσες μέρες το σκυλάκο.