ή αλλιώς… “Στόματα ερμητικά κλειστά”
Κάθε φορά που αποκαλύπτεται ένα έγκλημα σε βάρος ζώων στα Χανιά, η είδηση κυκλοφορεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης όπου γίνονται χιλιάδες αναρτήσεις και σχόλια που καταδικάζουν την πράξη, εκφράζουν αποτροπιασμό και αγανάκτηση ενώ ταυτόχρονα, στο τηλέφωνο του συλλόγου μας καλούν και κατονομάζουν τον δράστη χωρίς να σκοπεύουν όμως να βοηθήσουν τις αρχές να τον συλλάβει με μια επώνυμη κατάθεση. Είναι τα γνωστά moto της ελληνικής κοινωνίας «κοίτα την δουλειά σου» και «άσε τους άλλους να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά».
Θλιβερή νοοτροπία του τόπου μας, υπεύθυνη για τα ειδεχθέστερα εγκλήματα σε βάρος ανθρώπων και ζώων.
Εμείς οι εθελοντές στην προστασία των ζώων δεν κρατάμε τα στόματά μας κλειστά όταν γινόμαστε μάρτυρες εγκλημάτων, τα αναφέρουμε στις αρχές, αγωνιζόμαστε για την απονομή δικαιοσύνης, για την ανακούφιση των αδυνάτων. Είμαστε πάντοτε δίπλα σε όσους επιθυμούν να μιλήσουν, τους ενθαρρύνουμε, τους υποστηρίζουμε.
Όμως ο φόβος ή και η ραθυμία ακόμα, συχνά υπερισχύουν με αποτέλεσμα τα εγκλήματα να μένουν ανεξερεύνητα και η βία να διαιωνίζεται στον τόπο μας.
Πριν από δέκα ημέρες γίναμε μάρτυρες ενός ακόμα φρικτού εγκλήματος, το οποίο παραπέμπει σε δράστη βίαιο και χωρίς αναστολές. Κάποιοι τον γνωρίζουν, ψιθυρίζουν το όνομά του, κανένας όμως δεν είναι διατεθειμένος να το αναφέρει επώνυμα για να προχωρήσει η έρευνα. Και ενώ από τους επικεφαλής της Αστυνομίας ανατέθηκε η διερεύνηση του εγκλήματος αυτού στην Ασφάλεια, που διαθέτει καταφανώς εμπειρία στην διερεύνηση σοβαρών εγκλημάτων, η κοινωνία στα Κεραμειά κρατάει το στόμα της κλειστό.
Και ναι, η δικαιοσύνη στην χώρα μας πάσχει, από τον χρόνο απονομής της μέχρι τις διαδικασίες και το σύστημα των ποινών, είναι απογοητευτική. Και ναι, η Ασφάλεια δεν δύναται να μετέλθει κάθε μέσο για την έρευνα, όπως θα μπορούσε ενδεχομένως εάν επρόκειτο για αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, καθώς, όσο ειδεχθές και να είναι ένα έγκλημα σε βάρος των ζώων, αυτό παραμένει πλημμέλημα.
Όμως, μήπως είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε και την ατομική μας ευθύνη; Μήπως είναι καιρός, να ανοίξουν τα στόματα και οι ψίθυροι να γίνουν δυνατές φωνές;
Μιλήστε! Τολμήστε το!
Δεν είναι εύκολο, αλλά θα είμαστε όλοι δίπλα σας. Για όλες αυτές τις ψυχές που βασανίζονται, για να πάψει ο δράστης να κυκλοφορεί ανάμεσά μας, για να αποτρέψουμε το επόμενο έγκλημά του, που δεν εγγυάται κανείς ότι θα είναι μόνο κατά των ζώων.
Έφη Τσεκμέζογλου
Πρόεδρος συλλόγου “Η προστασία των ζώων”
Leave A Comment
You must be logged in to post a comment.