Παρέμβαση της ΠΦΠΟ στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ

Παρέμβαση στις εργασίες του συνεδρίου της ολομέλειας της ΚΕΔΕ που διεξήχθη εχθές στη Θεσσαλονίκη σχετικά με τα αδέσποτα  ζώα συντροφιάς αιτήθηκε η ΠΦΠΟ.

Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ κος Πατούλης,αντιλαμβανόμενος πλήρως ότι είναι ένα σημαντικό ζήτημα που οφείλει να απασχολεί όλους τους δήμους της χώρας,έκανε αμέσως δεκτό το αίτημα της Ομοσπονδίας μας,εκπρόσωποι των οποίων παρευρέθησαν στο συνέδριο.

Η κα Λεοντιάδου,πρόεδρος του φιλοζωικού σωματείου “Φροντίζω” Θεσσαλονίκης μετέφερε το χαιρετισμό της Προέδρου της Ομοσπονδίας μας κας Μπομπολάκη,ενώ προβλήθηκε και το παρακάτω βίντεο που σόκαρε τους παρευρισκόμενους,αφού έγινε φανερό ότι οι ίδιοι οι δήμαρχοι αγνοούν την κατάσταση που επικρατεί στα δημοτικά κυνοκομεία.

Δείτε την ομιλία της κας Λεοντιάδου που μετέφερε το χαιρετισμό της κας Μπομπολάκη και της θέσεις της Ομοσπονδίας μας

Ο χαιρετισμός της κας Μπομπολάκη:

Ζητήσαμε από τον Πρόεδρο της Κ.Ε.Δ.Ε. τον κ. Πατούλη να παρέμβουμε σήμερα στις εργασίες του Συνεδρίου σας για ένα θέμα που αφορά εσάς και εμάς ίσως από διαφορετική σκοπιά. Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς.

Ευχαριστούμε θερμά τον  Πρόεδρο της Κ.Ε.Δ.Ε., τον κ. Πατούλη  γιατί τόσο πρόθυμα αποδέχτηκε το αίτημά μας.

Ο κύριος λόγος που θελήσαμε να παρέμβουμε είναι γιατί θα επιθυμούσαμε να σας καταστήσουμε κοινωνούς των θέσεων μας για την επίλυση του θέματος των αδέσποτων, το οποίο πλέον αποτελεί ένα σοβαρότατο κοινωνικό πρόβλημα με πολλές διαστάσεις .

Να προτείνουμε και να υποδείξουμε τις λύσεις, εκείνες που πραγματικά και αποδεδειγμένα μπορούν να βάλουν με τον καιρό ένα τέρμα στην αθλιότητα αυτή της ελληνικής κοινωνίας, με σκοπό να γίνουν και δικές σας προτάσεις τις οποίες με το κύρος και την δύναμη του Φορέα σας θα απαιτήσετε και εσείς από την Πολιτεία. 

Διότι οι μέχρι και σήμερα προτεινόμενες διαχρονικά από το κράτος “λύσεις”, όχι μόνο δεν έλυσαν το ζήτημα των εκατοντάδων χιλιάδων ή και εκατομμυρίων αδέσποτων σκύλων και γατιών, σε όλη τη χώρα, αντιθέτως το πρόβλημα επιδεινώθηκε και τα αδέσποτα καθημερινά αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Αυτές επομένως οι λύσεις απέτυχαν παταγωδώς, έτσι δεν κατάφεραν να το εξαλείψουν, ούτε καν να το μειώσουν.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα ούτε επιστημονικές και βαθυστόχαστες μελέτες για να καταλάβουμε την αποτυχία των μέτρων αυτών.

Όλοι μας βιώνουμε καθημερινά την αλματώδη αυτή αύξηση των αδέσποτων ζώων γύρω μας.

Εξάλλου την αποτυχία του μέτρου των στειρώσεων που γίνονται ευκαιριακά και μη στοχευμένα, χωρίς άλλα παράλληλα και συστηματικά μέτρα πρόληψης ή τον εγκλεισμό των ζώων σε κυνοκομεία, την έχουν αποδεχτεί, παλαιότερα αλλά και πρόσφατα, οι αρμόδιες επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Γιατί όσες στειρώσεις αδέσποτων και να γίνουν, όσα ζώα κι αν εγκλωβιστούν στα κυνοκομεία, τα αδέσποτα παρέμεναν, παραμένουν και θα παραμείνουν εσαεί και θα αυξάνονται συνεχώς.

Γιατί ενώ στειρώνεται ένα αδέσποτο, δίπλα μας γεννά ένα ιδιόκτητο σκυλί, από 8 έως 12 νέα κουτάβια, τα οποία σε συντριπτικό ποσοστό ιδίως στην επαρχία, θα προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα αδέσποτα.

Και ο φαύλος κύκλος δεν σπάει ποτέ.

Άρα η μέχρι τώρα λύση δηλαδή η στείρωση του αδέσποτου χωρίς άλλα παράλληλα μέτρα και το δημοτικό κυνοκομείο απλά διαιωνίζουν το πρόβλημα.

Για να σπάσει ο φαύλος κύκλος θα πρέπει να βρεθεί ο γενεσιουργός μίτος, που τον προκαλεί.

Στειρώνουμε αδέσποτα, τα καταδικάζουμε στα κυνοκομεία της ντροπής αλλά έξω υπάρχουν και πάλι χιλιάδες αδέσποτα.

Oι αιτίες δημιουργίας νέων αδέσποτων είναι πολλές, εμείς θα σταθούμε σε μια από τις πιο βασικές:

Τον εγκληματικά ανεύθυνο, ιδιοκτήτη ζώου συντροφιάς!

Αυτός που το εγκαταλείπει όποτε θέλει, που το αφήνει να γεννά ανεξέλεγκτα για όσο αυτό ζει, χωρίς να ελέγχεται από κανέναν. Η κουλτούρα της στείρωσης ή της προφύλαξης του ζώου του, το οποίο δυο φορές το χρόνο βρίσκεται σε οίστρο, είναι ανύπαρκτη στον Έλληνα ιδιοκτήτη, σαφώς λοιπόν είναι ευκολότερο γι΄αυτόν να εγκαταλείψει-πετάξει τα κουτάβια.

Και μετά με περισσό θράσος να αρχίσει να διαμαρτύρεται για τις αγέλες, για τα δαγκώματα, για τις επιθέσεις στα αιγοπρόβατα κλπ.

Να καταθέτει καταγγελίες στους Δήμους και αυτοί να τα αιχμαλωτίζουν και να τα καταδικάζουν για όλη τους τη ζωή. Και μολονότι τα ζώα δεν φταίνε, ακόμη χειρότερα να τους αφαιρούν έτσι ανέξοδα, την ίδια τους τη ζωή.

Με ποιο δικαίωμα;

Για να ικανοποιήσουμε τον εγκληματικά ανεύθυνο δημότη ή και τον ψηφοφόρο;

Δεν είναι αυτός ο ρόλος ενός πραγματικού ηγέτη ούτε οι παρακαταθήκες που πρέπει να αφήσει στις επερχόμενες γενιές.

Κύριε Πατούλη,

Ζητάμε από το Συνέδριο να υιοθετήσει και να διεκδικήσει με το κύρος της Κ.Ε.Δ.Ε. τις προτεινόμενες από το φιλοζωικό κίνημα της χώρας μας προτάσεις, ώστε κάποια στιγμή να γίνουμε κι εμείς  μια πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα και στα θέματα των ζώων.

Ζητάμε: 

1. Να γίνει υποχρεωτική η στείρωση των ιδιόκτητων ζώων συντροφιάς για μια 5ετία (υπάρχουν αντίστοιχα παραδείγματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, πχ Βέλγιο).  

Οι δε ευπαθείς οικονομικά ομάδες να στειρώνουν τα ζώα τους δωρεάν στα δημοτικά κτηνιατρεία ή με τους εθελοντές Έλληνες και άλλους ευρωπαίους κτηνίατρους και οι λιγότερο ευπαθείς με κρατικό κουπόνι στους ιδιώτες κτηνιάτρους.

Για να πιάσουν επιτέλους τόπο τα κρατικά κονδύλια και να μην πετιούνται άσκοπα σε δράσεις αναποτελεσματικές. 

2. Να σταματήσουν τα pet-shops να πωλούν ζώα, όπως συμβαίνει σε μια πλειάδα άλλων χωρών της Ε.Ε.

3. Να μειωθούν δραστικά οι εισαγωγές νέων ζώων συντροφιάς αλλά και οι εκτροφές από τους Έλληνες νόμιμους εκτροφείς.

4. Να παταχθεί το παράνομο εμπόριο χιλιάδων νέων ζώων, που ανθεί προκλητικά και ανενόχλητα στη χώρα μας με εκατοντάδες εκατομμύρια μαύρο χρήμα σε ευρώ. Κάθε χρόνο μέσω των εισαγωγών, νόμιμων και παράνομων εκτροφέων ζώων, διοχετεύονται στη χώρα περίπου 70.000 νέα ζώα συντροφιάς.

5. Να εισαχθεί μάθημα υποχρεωτικό στα σχολεία για τον σεβασμό στη φύση και στα πλάσματά της ώστε να σταματήσει η ζωοφοβία του Έλληνα, οι δεισιδαιμονίες του σχετικά με τα ζώα, οι μύθοι που του έχουν δημιουργηθεί γύρω από αυτά, οι περισσότεροι των οποίων δεν έχουν καμία σχέση με την επιστήμη.

6. Να ξεκινήσει συστηματική κρατική ενημέρωση από τα ΜΜΕ της χώρας.

Μέχρι να υλοποιηθούν αυτά και να αρχίσουν να αποδίδουν, όπως απέδωσαν στα κράτη που πλέον δεν έχουν αδέσποτα, όχι μέσω της φυσικής τους εξόντωσης αλλά με τα παραπάνω ακριβώς προτεινόμενα, είναι αδήριτη ανάγκη οι Δήμοι να στρέψουν τις δυνάμεις τους και την συστηματική τους δράση στην τήρηση των διατάξεων, εκείνων του νόμου, που πραγματικά θα φέρουν και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερους πόρους, το αναμενόμενο αποτέλεσμα.

Να κλείσουν δηλαδή την στρόφιγγα δημιουργίας νέων αδέσποτων.

Δηλαδή:

α. Συνεχής συνεργασία των Δημοτικών Αρχών με την Ελληνική Αστυνομία και τα άλλα ελεγκτικά όργανα για συστηματικούς και στοχευμένους ελέγχους των ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς, για την τοποθέτηση τσιπ και την καταγραφή αυτού στη βάση δεδομένων του Υπουργείου.

Έχει αποδειχτεί ότι ιδιοκτήτης που το κατοικίδιό του έχει ηλεκτρονική σήμανση η οποία έχει καταγραφεί, δύσκολα θα το εγκαταλείψει γιατί θα εντοπιστεί και θα υποστεί τις ποινικές και διοικητικές κυρώσεις που προβλέπονται από το νόμο.

β. Συνεχής, συστηματικός και στοχευμένος έλεγχος από τα ελεγκτικά όργανα στους ιδιοκτήτες που το κατοικίδιό τους έχει γεννήσει, για την πορεία και την τύχη των κουταβιών, όπως ορίζει η νομοθεσία.

γ. Λειτουργία της βάσης δεδομένων σε κάθε δήμο των ιδιόκτητων ζώων συντροφιάς και συνεχής ενημέρωση των δημοτών για την υποχρέωσή τους να δηλώνουν το κατοικίδιο και κάθε μεταβολή στοιχείων αυτού στον οικείο Δήμο.

Η εφαρμογή της νομοθεσίας στα 3 αυτά σημεία κομβικής σημασίας για την εξάλειψη των αδέσποτων και η βεβαίωση και επιβολή των προβλεπόμενων προστίμων είναι μια πολύ σημαντική υποχρέωση των Δήμων. Κανείς δεν την έχει αντιληφθεί ή δεν την έχει σπουδαιολογήσει ως έπρεπε. Ευχόμαστε να γίνει η αρχή από αυτό εδώ το Συνέδριο.

Η βεβαίωση και η επιβολή των προστίμων δρα και ως πρόληψη για την μη απόκτηση κατοικίδιου από εκείνους, οι οποίοι δεν είναι ικανοί για πολλούς λόγους, κυρίως οικονομικούς, να αποκτήσουν ζώο συντροφιάς.

Να αναφέρουμε επίσης ότι οι χώρες που δεν έχουν αδέσποτα και που το φιλοζωικό τους επίπεδο απέχει έτη φωτός από το δικό μας, φορολογούνται για κάθε ζώο συντροφιάς που αποκτούν. Αυτό είναι  απόδειξη ότι έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν στις ποικίλες ανάγκες των ζώων. Έτσι υποχρεώνονται π.χ. να το εκπαιδεύσουν για το πως θα συμπεριφέρεται στις συνεχείς εξόδους του με τον ιδιοκτήτη του. Ο Έλληνας έχει συχνότατα την πεποίθηση: «παίρνω κατοικίδιο, το δένω, του πετώ ένα ξεροκόμματο και μέχρι εκεί». 

Και δεν υπάρχει καμία απολύτως υπερβολή σε αυτό, είναι η πραγματικότητα που ζούμε και βλέπουμε εμείς καθημερινά.

Τέλος η συνεχής ενημέρωση των δημοτών και των παιδιών στα σχολεία, οι διάφορες εκδηλώσεις, οι γιορτές με τα ζώα, πρέπει να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι της δράσης των Δημάρχων.

Αν θέλουν να βοηθήσουν τον τόπο τους, τα ζώα και τους ανθρώπους.

Και χωρίς πόρους.

Χρειάζεται μόνο  βούληση και αλλαγή ρότας.

Μαζί δε με την δημιουργία ενός δημοτικού κτηνιατρείου ή ακόμη καλύτερα μιας δημοτικής κτηνιατρικής κλινικής για την στείρωση των ήδη υπαρχόντων αδέσποτων, να είστε σίγουροι ότι βάζετε τις σωστές βάσεις, τα σωστά θεμέλια για την εξάλειψη της αθλιότητας των αδέσποτων και της ντροπής των κυνοκομείων.

Αν ακολουθήσετε την αποτυχημένη πεπατημένη τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.

5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΚΥΝΟΚΟΜΕΙΑ

Εδώ ο λόγος μας θα είναι καταγγελτικός.

Η νομοθεσία προβλέπει την διαχείριση των αδέσποτων από την 5μελή επιτροπή, την οποία θα πρέπει να έχει συστήσει ο κάθε Δήμος.

Πολλοί Δήμοι δεν την έχουν συστήσει και άλλοι την λειτουργούν στα μέτρα τους ή και στα μέτρα των ψηφοφόρων τους και όχι όπως ορίζει ο νόμος.

Αυθαιρετώντας προκλητικά περισυλλέγουν ότι κινείται, στειρώνουν χωρίς να επανεντάσσουν τα ζώα κρατώντας τα εφόρου ζωής μέσα στα κλουβιά-φυλακές να σαπίζουν, ή επανεντάσσουν όπου αυτοί θέλουν, πολλές φορές σε ακατάλληλες περιοχές όπου τα ζώα δεν επιβιώνουν.

Αποφασίζουν μόνοι τους για τα παραπάνω και όχι συλλογικά μέσω των 5μελών επιτροπών και απαγορεύουν την είσοδο στους εθελοντές των φιλοζωικών σωματείων.

Ο λόγος;

Γιατί δεν δέχονται την κριτική για τα κακώς κείμενα, οπότε επιλέγουν την λύση της απαγόρευσης.

 Προτείνουν την ευθανασία σαν εύκολη λύση.

«Ζώα είναι δε βαριέσαι!»

Η έκφραση «Ντα Χάου», που εκτεταμένα  χρησιμοποιεί για να περιγράψει κάποιος την κατάσταση των ζώων στα δημοτικά κυνοκομεία, θα πρέπει να σας προβληματίσει.

Και ενώ τα αδέσποτα είναι θύματα των ανθρώπων, οι περισσότερες δημοτικές αρχές έχουν εξαπολύσει ένα ανηλεές κυνηγητό εναντίον τους. Χρησιμοποιούν συχνά την έκφραση ότι θα καθαρίσουν την πόλη από τα αδέσποτα, λες και είναι σκουπίδια. Στοχοποιούν αυτά και όχι αυτούς που τα εγκαταλείπουν. Τα στοιβάζουν στα άθλια κυνοκομεία, τα εξορίζουν. Έτσι καλλιεργούν αντί να λειαίνουν την ζωοφοβία των δημοτών.

Τα χαρακτηρίζουν με συνοπτικές διαδικασίες «επιθετικά» και τα κλείνουν στα κυνοκομεία επειδή ο κάθε αδαής τα φοβάται. Προτείνουν την γενική ευθανασία όσων ζώων δεν υιοθετούνται, νομίζοντας ότι έτσι θα λύσουν το πρόβλημα, πρόσφατο παράδειγμα οι δηλώσεις του Δημάρχου Σερρών. Ακόμη και αν το κάνουν, αφήνουν ανοιχτή τη στρόφιγγα (τον ασυνείδητο ιδιοκτήτη) που θα δημιουργήσει νέα αδέσποτα πλημμυρίζοντας και πάλι τις πόλεις τους. 

Αξιότιμοι κύριοι Δήμαρχοι,

Αυτός ο πλανήτης, αυτή η γη δεν είναι δικά μας. Συγκατοικούμε. Η ζωή είναι μία, μοναδική και πολύτιμη, όχι μόνο για τον άνθρωπο αλλά για κάθε έμβιο ον.

Η βασική αρχή του δικαίου σε όλον τον κόσμο τιμωρεί το δράστη, το θύτη.

Εμείς εδώ όμως τιμωρούμε τα θύματα. 

Και έχουμε το θράσος να διαμαρτυρόμαστε για τις ζημιές που προκαλούν, γιατί έξω από τα σχολεία μας υπάρχουν αδέσποτα και ου το κάθε εξής ενώ εμείς τα δημιουργούμε.

Ποιος δεν έχει δει όμως ή δεν έχει ακούσει για κούτες με νεογέννητα κουτάβια ή γατάκια παρατημένα στους κάδους αλλά και έξω από τα σχολεία;

Και η πλειονότητα των δημοτικών αρχών αντί να καλλιεργεί την υπευθυνότητα στους δημότες τους, να  καταδεικνύει τον αίτιο, να παραδίδει μαθήματα πολιτισμού και σεβασμού στην έννοια της ύπαρξης στις επερχόμενες γενιές, πράττει το ακριβώς αντίθετο.

Ζητάμε να κλείσουν τα Ντα Χάου ζώων, αν δεν αλλάξουν άρδην οι συνθήκες μέσα σε αυτά.

Ζητάμε την εφαρμογή των νόμων.

Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πατούλη, θα ήταν ευχής έργον στα συμπεράσματα του Συνεδρίου σας να συμπεριλάβετε τις προτάσεις, που αναπτύξαμε παραπάνω ώστε να σταματήσει επιτέλους αυτή η αθλιότητα με τα εκατομμύρια αδέσποτα στους ελληνικούς δρόμους. Από κοινού να πιέσουμε την Πολιτεία να τις υιοθετήσει και να τις υλοποιήσει.

Τέλος αφού σας ευχαριστήσουμε για μια ακόμη φορά που δώσατε μέσω ημών φωνή στα ζώα στο συνέδριό σας σήμερα, να σας προτείνουμε από τον Φλεβάρη ή τον Μάρτη μια από κοινού διοργάνωση, μια πλατιά Συνάντηση για τα θέματα αυτά με την παρουσία της Κ.Ε.Δ.Ε., της Ομοσπονδίας μας και της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας.

Σας ευχαριστούμε και σας ευχόμαστε καλή δύναμη.

Την χρειαζόμαστε όλοι μας.