Διαβάσαμε με προσοχή την επιστολή του κ. Δημήτρη Βερυκάκη στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα και θα θέλαμε να κάνουμε τις παρακάτω επισημάνσεις:
Ο κ. Βερυκάκης και πολλοί άλλοι στην κατηγορία του στενοχωριούνται απο τις επιθέσεις των αδέσποτων ζώων στα  πρόβατά του αλλά για ένα και μοναδικό λόγο.
Γιατί είναι περιουσία τους – όπως ας πούμε είναι το αυτοκίνητό τους και το κατανοούμε- που αν πάθει κάποια ζημιά θα επιβαρυνθούν οικονομικά.
Γιατί δεν στενοχωριούνται ας πούμε, όταν τα σφάζουν για να τα φάνε , όταν με τον πιο βάναυσο τρόπο τα σκοτώνουν για  να αποκομίσουν οικονομικό όφελος.
Μήπως κ. Βερυκάκη μπορείτε να φανταστείτε τον φρικτό πόνο  ,την επιθανάτια αγωνία , τον τρόμο που νοιώθει το πρόβατό σας ,που τόσο πολύ  νοιάζεστε γι αυτό,όταν του  βάζετε το μαχαίρι στο λαιμό ;
Και τα άλλα δίπλα που το βλέπουν και περιμένουν το δικό τους θάνατο;
 Κάντε το λίγο δικό σας και θα καταλάβετε τι εννοούμε .
Πως θα νοιώθατε αν σας έσφαζαν εσάς;
Ή πονάνε μόνο όταν τους επιτίθενται οι σκύλοι και χαίρονται , όταν τα σφάζετε εσείς ;
Όχι τόση υποκρισία λοιπόν, τουλάχιστον σιωπήστε .
Τα κροκοδείλια λοιπόν δάκρυα αρμόζουν σε σας και όχι στους πολίτες που ασχολούνται με την προστασία και τα δικαιώματα των ζώων.
Για τα υπόλοιπα που γράφετε δεν θα μπούμε  καν στο κόπο να απαντήσουμε γιατί πρόκειται για φαιδρότητες και ο χρόνος μας είναι πολύτιμος για να τον σπαταλάμε χωρίς λόγο.
Ευχαριστούμε

Νατάσα Βυσσίνου Μπομπολάκη

Πρόεδρος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας
.
σ.σ: Η ίδια πάντα υποκριτική επιχειρηματολογία,καλυμμένη με το σελοφάν της ζωοφιλίας, που θεωρεί κατακριτέο να αποκτήσουμε φιλοζωική κουλτούρα και ενσυναίσθηση. Κατανοούμε απόλυτα την οικονομική ζημιά,αλλά λίγη ειλικρίνεια δε βλάπτει.Ουσιαστικά είμαστε σύμμαχοι-με εντελώς διαφορετικά κίνητρα-αφού και εμείς αγωνιζόμαστε για την μη ύπαρξη αδέσποτων ζώων αλλά σε συνάρτηση με το σεβασμό όλων των έμβιων ζώων στον πλανήτη
 
.
η επιστολή του κου Βερυκάκη που δημοσιεύτηκε στις 13/7
.

Κύριε διευθυντά,
η συνεχής επέλαση των αδέσποτων σκύλων θα εξαφανίσει παντελώς την οικόσιτη αιγοπροβατοτροφία από τα χωριά μας. Σε παλαιότερες εποχές κάθε οικογένεια στο χωριό διατηρούσε οικόσιτα αιγοπρόβατα δεμένα με σχοινιά και τα εξέτρεφε στα χωράφια ή σε μικρά φράγματα λιτά ή σε οικήματα, κατά περιόδους. Τα προϊόντα της αιγοπροβατοτροφίας κάλυπταν ένα μεγάλο μέρος των διατροφικών αναγκών των κατοίκων της υπαίθρου ή και ένα συμπληρωματικό εισόδημα από την πώληση των περισσευμάτων.
Ομως τώρα και 25 – 30 έτη εμφανίστηκαν οι αδέσποτοι σκύλοι εγκαταλελειμμένοι από τους κυνηγούς ή λυμένοι από τους κηδεμόνες τους για βόλτα, οι οποίοι κατασπαράσσουν και τρώνε τα εκτρεφόμενα στα χωράφια μικρά και μεγάλα αιγοπρόβατα και αμνοερίφια. Οι εναπομείνασες οικογένειες στα χωριά με αγάπη στα αιγοπρόβατα και στον πολιτισμό της υπαίθρου μετά από απανωτά φαγώματα ήδη σταδιακά εγκαταλείπουν την οικόσιτη αιγοπροβατοτροφία. Εφέτος στα μικρά χωριά των κοινοτήτων Καλλεργιανών – Κουκουναράς έφαγαν περίπου τριάντα μικρομέγαλα, κότες κ.λπ.
Ένας γείτονάς μου μού λέει: «Οι αδέσποτοι σκύλοι μου άφησαν τέσσερις προβατίνες δαγκωμένες με επακόλουθη κτηνιατρική φροντίδα ξερομουσταριασμένες, δηλαδή ακατάλληλες για παραγωγική συνέχεια. Να αγοράσω αρνιά για αναπαραγωγή; Πάλι θα τα φάνε οι αδέσποτοι σκύλοι. Επομένως, η λύση είναι μία: εγκατάλειψη της οικόσιτης αιγοπροβατοτροφίας».
Παράλληλα δημιουργήθηκαν και φιλοζωικοί σύλλογοι τα μέλη των οποίων χύνουν κροκοδείλια δάκρυα μόνο για τη θανάτωση των αδέσποτων σκύλων, γι’ αυτό έπρεπε ο τίτλος τους να ήταν Φιλοσκυλικοί Σύλλογοι, αφού για τα κατακρεουργημένα  οικόσιτα  αιγοπρόβατα, αρνιά και κριάρια -σύμβολο της γονιμότητας- δεν νοιάζονται καθόλου και αντιπαρέρχονται το γεγονός με την υπεκφυγή κάθε αναφοράς σε αυτό.
Ολοι οι άνθρωποι και ειδικά οι κάτοικοι των χωριών αγαπούμε όλα τα ζώα, ήμερα και άγρια. Όλη την πανίδα της φύσης γιατί όλη η βιωματική μας ζωή είναι ταυτισμένη με το φυσικό περιβάλλον. Τα φιλοζωικά αισθήματα τα έχουμε έμφυτα και επίκτητα ανεπτυγμένα στη ζωή μας και στην ψυχή μας και δεν ανεχόμαστε να μας κάνουν μαθήματα φιλοζωίας και μάλιστα προσποιητικά.
Κατάφεραν να επηρεάσουν τη νομοθεσία του ελληνικού κράτους και η θανάτωση αδέσποτου σκύλου επιφέρει φυλάκιση μέχρι δέκα ετών και τριάντα χιλ. αργύρια. Τα σκυλοφαγώματα των οικόσιτων αιγοπροβάτων γίνονται κάθε χρόνο και όλο τον χρόνο. Οι καταγγελίες στην Αστυνομία απλώς καταγράφονται, αλλά χωρίς περαιτέρω έρευνα.
Παρ’ όλ’ αυτά, ο δήμαρχος Κισάμου, αδιαφορώντας για τα φαγώματα των αδέσποτων σκύλων στα χωριά του αγροτικού μας Δήμου, προσκάλεσε μέλη του φιλοζωικού Συλλόγου από την Αθήνα να έρθουν στην Κίσαμο και να εμπνεύσουν στους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων τα φιλοζωικά αισθήματα και τη φροντίδα τους για την ευζωία των αδέσποτων σκύλων.

Βερυκάκης Δημήτρης

Post Views: 3.015