Αυτό το δυνατό βίντεο για την υιοθεσία και την εγκατάλειψη είναι τόσο σκληρό που πραγματικά αξίζει μια προειδοποίηση για την ανευθυνότητα και την σκληρότητα που μπορεί να εκλάβει κάθε ζωντανό ον. Έχει μουσική επένδυση, και είναι ικανό να πει μια ιστορία χωρίς κανέναν απολύτως διάλογο, η οποία θα χαραχτεί για πάντα στο μυαλό σας.

Μιλάει για την ιστορία μιας απόλυτα φυσιολογικής φαινομενικά οικογένειας η οποία υιοθετεί ένα αξιολάτρευτό μικρό κοριτσάκι με κόκκινα μαλλιά. Όσο περνάει ο καιρός φαίνεται να κάνει παιδιάστικα πράγματα, όπως να μαλώνει με την μεγαλύτερη (όχι υιοθετημένη) αδερφή, να χύνει ένα ποτό, να προκαλεί ακαταστασία, να διακόπτει τους γονείς της όσο αυτοί έχουν δουλειά.

Βλέπουμε τους γονείς να θυμώνουν  με το μικρό κορίτσι. Γίνεται όλο και πιο απόμακρη και στεναχωρημένη, και ενεργεί περίεργα. Έχει ένα λούτρινο κουκλάκι του οποίο το εσωτερικό γέμισμα το βγάζει συνέχεια έξω. Ο συμβολισμός είναι προφανής.

 Τότε ο πατέρας της την βγάζει έξω για μια βόλτα με το αυτοκίνητο, και τη στιγμή που φαίνεται πως της δείχνει επιτέλους την προσοχή που χρειάζεται, η υπόθεση παίρνει μια απροσδόκητη τροπή.

Η μικρού μήκους ταινία  καταφέρνει, χωρίς λόγια, να πει όλα όσο πρέπει να ειπωθούν σχετικά με την υπευθυνότητα που χρειάζεται όταν υιοθετείς παιδιά ή ζώα.

Ζούμε σε μια κοινωνία που έχει τη νοοτροπία του πετάω ότι δεν θέλω πια. Δεν δείχνουμε την απαραίτητη προσοχή, και συχνά δεν έχουμε την υπομονή ούτε την δέσμευση να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της ζωής.

πηγή: http://www.tilestwra.com