Απόψε θα περισσέψουν οι ευχές…
Μεσημέρι Σαββάτου. Τελευταίες ώρες του 2011. Μ’ έναν κατάλογο στην τσέπη κι άλλον έναν στο μυαλό, μπαίνω οδηγώντας στην πλατεία. Πάντα τ’ αναζητάω με τα μάτια μου: Είναι μια παρέα αδέσποτων σκύλων. Πέντε σταθερά, καμιά φορά και παραπάνω. Τα ταΐζω που και που, δεν είναι το φαί που τους λείπει. Είναι ένα σπίτι! Αυτό που θα τα απομακρύνει από το δρόμο, που θα κάνει να λείψουν τα γαβγίσματα στις ρόδες της ασφάλτου, η δυσφορία στα πρόσωπα διερχόμενων και καταστηματαρχών, οι φωνές των παιδιών που ξεφωνίζουν όταν βρεθούν στο δρόμο τους. Έχει πολύ κρύο! Έβρεχε όλη τη νύχτα και συνεχίζει να σιγοψιχαλίζει . Χρονιάρα μέρα σήμερα! […]