Aν έχεις τύχη,διάβαινε….

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια κοπέλα η Έφη που πήγε για διακοπές με τον καλό της, τον Νίκο, στην Κρήτη. Περνούσαν υπέροχα στο νησί με εκδρομές σε διάφορα μέρη απολαμβάνοντας όλες τις ομορφιές, που το νησί προσφέρει απλόχερα.

Μια μέρα- Παρασκευή ήταν – αποφάσισαν να πάνε στην Παλιόχωρα, όπου απόλαυσαν την πεντακάθαρη θάλασσα και την ζωντανή πόλη.

Το βράδυ κατά την επιστροφή τους κουρασμένοι αλλά ευχαριστημένοι από την όμορφη μέρα τους παραλίγο να χτυπήσουν ένα σκυλάκι. Σταμάτησαν αμέσως, γιατί ξέχασα να σας πω πως τα δύο αυτά παιδιά είχαν και ψυχή και καρδιά και συναισθήματα, με λίγα λόγια ήταν πολιτισμένοι και άνθρωποι. Το σκυλάκι ευτυχώς δεν ήταν χτυπημένο, αλλά ήταν παραζαλισμένο και φοβισμένο. Τα παιδιά κατάλαβαν ότι το σκυλάκι ήταν από σπίτι, πιθανόν χαμένο αλλά και εγκαταλελειμμένο.

Αποφάσισαν ότι δεν ήθελαν να το αφήσουν στην τύχη του και έτσι το πήραν μαζί τους.

Την άλλη μέρα και παρόλο που σε 3 μέρες θα έπρεπε να φύγουν για την Αθήνα αποφάσισαν να ξοδέψουν τον υπόλοιπο χρόνο των διακοπών τους για να βρουν μια λύση για τον μικρό. Ο Τίτο (έτσι ονόμασαν τον σκυλάκο από ένα μοναστήρι του Αγίου Τίτου που είδαν στον δρόμο της επιστροφής εκείνο το βράδυ) επιβεβαιωνόταν ότι ήταν από σπίτι, ήταν πολύ υπάκουος, ήσυχος, ευγενικός και ήρεμος, μόλις έπαιρνε τα χάδια που λάτρευε, έτρωγε από το πιατάκι του και γενικά ήταν ένα αξιαγάπητο σκυλάκι.

Εν τω μεταξύ τον πήγαν στον κτηνίατρο και εκείνος τους είπε ότι ήταν πολύ καλά στην υγεία του και δεν είχε τσιπάκι, για να εντοπισθεί ο ιδιοκτήτης. Κοιτάξανε στην εφημερίδα για κάποια αγγελία, μήπως και είχε χαθεί, αλλά …. τίποτα! Τότε ήρθαν σε επαφή με τον Φιλοζωικό Σύλλογο Χανίων «Η Προστασία των Ζώων» ζητώντας βοήθεια. Ο Σύλλογος κινητοποιήθηκε αμέσως: Ζήτησε φωτογραφίες του Τίτο για ανάρτηση στο facebook και στην ιστοσελίδα για τυχόν υιοθεσία και άρχισε να ψάχνει για φιλοξενία.

Την ίδια μέρα μια άλλη οικογένεια , η μαμά, ο μπαμπάς και 3 αδελφάκια έκαναν τις διακοπές τους στην Κρήτη. Οι οικογένεια μετά από συνειδητή σκέψη είχε αποφασίσει να υιοθετήσει ένα σκυλάκι θεωρώντας την συμβίωση με ένα ζώο ότι το πιο ωφέλιμο και όμορφο και αγαπητό.Βλέποντας την κατάσταση στην Κρήτη και τα δεκάδες αδέσποτα,αποφάσισαν να υιοθετήσουν λεβέντη Κρητικό!!! Μην έχοντας ακόμα βρει αυτό που ζητούσαν, τηλεφώνησαν στον Φιλοζωικό Σύλλογο Χανίων «Η προστασία των Ζώων» και τους είπαν την επιθυμία τους.

Αμέσως φέραμε σε επαφή την οικογένεια με τα ζευγάρι, πήγαν να δουν τον Τίτο,αναπτύχθηκε αμέσως ένας έρωτας…. κεραυνοβόλος,και έτσι -χωρίς δεύτερη σκέψη-αποφάσισαν να τον υιοθετήσουν. Η οικογένεια μέσω του Συλλόγου μας και με διαμεσολάβηση στο Λιμενικό κατάφερε να φύγει την ίδια μέρα με τον Τίτο με το καράβι στην Αθήνα στο σπίτι τους,γιατί ήταν Κυριακή και δεν υπήρχε δυνατότητα να εμβολιαστεί και να βάλει microtsip. Εκεί πλέον ο Τίτο πήγε στον κτηνίατρο, έκανε όλα τα απαραίτητα εμβόλια και εξετάσεις για να είναι υγιής, του έβαλαν και τσιπάκι και πλέον ζει ευτυχισμένος σε μια οικογένεια που τον αγαπά και τον φροντίζει. Αλλά και αυτός ανταποδίδει την αγάπη του στην οικογένεια που του δώρισε ένα ζεστό σπιτικό.

Σίγουρα την προηγούμενη μέρα,ο Τίτο δεν ήξερε τι θα του ξημερώσει.Ίσως να το έβλεπε στον ύπνο του,σαν ένα όμορφο όνειρο….Αλλά και τα όνειρα,πολλές φορές,έτσι είναι….Βγαίνουν αληθινά αν τα πιστεύεις….