Τι κάνουμε όταν…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Βρίσκω ένα κουτάβι στο δρόμο ή γατάκι.

Πώς μπορώ να το βοηθήσω ώστε να του σώσω τη ζωή αλλά να μην κληθώ να το υιοθετήσω μετά; Ποιος αρμόδιος φορέας είναι υπεύθυνος να το φροντίσει και να το υιοθετήσει; Τι λέει η εμπειρία σας όσον αφορά τους μηχανισμούς ενεργοποίησης της Πολιτείας;

Μπορούν να βοηθήσουν οι φιλοζωικές οργανώσεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αρμόδιος Φορέας για τα αδέσποτα είναι πάντα ο οικείος Δήμος..
Βάσει του νομού 4039/12, άρθρο 9, παρ. 9 οι Δήμοι είναι υποχρεωμένοι να περισυλλέγουν τα κουτάβια και να τα εγκαθιστούν προσωρινά στα δημοτικά καταφύγια, να τα εμβολιάζουν, αποπαρασιτώνουν, θεραπεύουν , σημαίνουν , καταγράφουν στην Βάση Δεδομένων – που ακόμη διατηρεί ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος- και να προσπαθούν να υιοθετηθούν.
Μετά τη ηλικία των 5 μηνών , αν δεν έχουν υιοθετηθεί, προβλέπεται από τον νόμο η επανένταξή τους, γεγονός βέβαια εξαιρετικά επικίνδυνο γι αυτά , διότι δεν έχουν μάθει να ζουν σε συνθήκες αδεσποτείας.
Γι α τα γατάκια δεν υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη για τους Δήμους διότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν γατοκομεία.
Βέβαια και στα γατάκια στα δημοτικά κυνοκομεία οφείλουν να τους παράσχουν τις προβλεπόμενες κτηνιατρικές φροντίδες, αποπαρασίτωση, εμβολιασμό, θεραπεία, σήμανση, υιοθεσία.
Όταν λοιπόν βρίσκουμε ένα κουταβάκι ή γατάκι και υπάρχει δημοτικό κυνοκομείο το πηγαίνουμε εκεί.
Μιλάμε πάντα θεωρητικά γιατί η πράξη είναι τελείως διαφορετική στα δημοτικά κυνοκομεία.
Όταν δεν υπάρχει τέτοιο , τότε οφείλουμε πρώτα να το πάμε εμείς άμεσα στον κτηνίατρο, ώστε να του παρασχεθούν οι ανωτέρω κτηνιατρικές φροντίδες.
Επισημαίνουμε στον κτηνίατρο ότι είναι αδέσποτο , ώστε να επιβαρυνθούμε με τις χαμηλότερες τιμές, που συνήθως παραχωρούν για τα αδέσποτα.
Αν συμβεί να είναι Σ/Κ ή άλλες αργίες αναζητούμε τον εφημερεύοντα κτηνίατρο, που θα πρέπει να υπάρχει.
Η εφημερία δεν επιβάλλεται από κάποια νομοθεσία αλλά είναι θέμα συνείδησης.
Στην συνέχεια να έλθουμε σε επαφή με τον φιλοζωικό σύλλογο, ένωση ή ομάδα της περιοχής για να ζητήσουμε βοήθεια.
Αν αυτή μπορεί να παρασχεθεί , έχει καλώς.
Λόγω του τεράστιου αριθμού παρατημένων κουταβιών και γατιών οι εθελοντές φιλόζωοι αδυνατούν πολύ συχνά να βοηθήσουν.

Στην περίπτωση αυτή, και επειδή φιλοζωία δεν είναι να κάνουμε ένα τηλεφώνημα στα φιλοζωικά σωματεία και να ζητάμε να αναλάβουν το αδέσποτο ζώο , αν αυτοί αδυνατούν να συνδράμουν ,οφείλουμε να κάνουμε ο καθένας ο, τι μπορεί για να βρει τρόπο να προστατέψει το μικρό ζώο και να προσπαθήσει να του βρει μια υπεύθυνη οικογένεια για να το υιοθετήσει.
Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι τα φιλοζωικά σωματεία, αποτελούνται από απλούς πολίτες, χωρίς καμία ενίσχυση από την πολιτεία και μπορούν να σηκώσουν ένα ορισμένο βάρος και αυτό πάντα μέσα στα πλαίσια του εθελοντισμού και όχι της υποχρέωσης.
Οφείλουμε επίσης να καταγγείλουμε την αδιαφορία των αρχών και να δημοσιοποιούμε το περιστατικό , όπου μπορούμε.
Η ανικανότητα των αρμοδίων πρέπει να καταγγέλλεται και να αναδεικνύεται με κάθε τρόπο.
Αναστασία Μπομπολάκη
Πρόεδρος της
Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας
Νομικός.