Άσπρο-μαύρο και… απλά μαθηματικά….

Κανείς δεν είπε ποτέ ότι η ενασχόληση με τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των ζώων είναι μια εύκολη υπόθεση…Και ο εθελοντισμός στην Ελλάδα γενικότερα…

Όλοι οι ενεργοί εθελοντές-μέλη των φιλοζωικών σωματείων,που επιλέγουν συνειδητά να ασχοληθούν με αυτό,ξέρουν ότι πρέπει να έχουν γερό στομάχι.

Ξέρουν επίσης ότι θα αντιμετωπίσουν ειρωνίες,ύβρεις και απαξίωση,περισσότερο από τους εθελοντές οργανώσεων που ασχολούνται με τον άνθρωπο,γιατί στη συνείδηση μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης μιας ανθρωποκεντρικής κοινωνίας,ασχολούνται με κάτι που είναι ήσσονος σημασίας.

Οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο ρόλος των φιλοζωικών οργανώσεων περιορίζεται στο τρίπτυχο “περισυλλέγω-περιθάλπτω-υιοθετώ”-πεποίθηση που καλλιεργήθηκε άθελα πολλά χρόνια και από τα ίδια τα φιλοζωικά σωματεία που-αφενός- αποτέλεσαν το άλλοθι για πολλούς δήμους,αφού καλλιεργήθηκε η ιδέα του “πάρε τη φιλοζωική” χωρίς κανείς να μπει στον κόπο να εξηγήσει ότι πρόκειται για εθελοντές και όχι κρατική υπηρεσία μισθωτών που έχουν υποχρέωση να εξυπηρετήσουν τους πολίτες-αφετέρου δε-δεν περιόρισαν στο ελάχιστο των αριθμό των αδέσποτων, καθώς δεν έγινε καμμία προσπάθεια για την προαγωγή της φιλοζωικής μας κουλτούρας.

Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν αλλάξει.Τα φιλοζωικά σωματεία απέκτησαν και θεσμικό ρόλο και μπορούν να επηρεάζουν καταστάσεις και να δίνουν δυναμικό παρών.

Το φιλοζωικό κίνημα συσπειρώθηκε και μαζί με αυτό-ευτυχώς-αυξήθηκε και ο αριθμός των φιλόζωων Ελλήνων και των ανθρώπων που εκφράζονται με γνώμονα το σεβασμό στη ζωή.

Ακόμη όμως η εξίσωση είναι άλυτη,όπως και ο τετραγωνισμός του κύκλου.

Γιατί όλα είναι απλά μαθηματικά…

Και ο στόχος μας είναι σε αυτή την εξίσωση το αποτέλεσμα να μειωθεί στο ελάχιστο δυνατό νούμερο.

Η εξίσωση είναι απλή

365 Χ χ(ν) – ψ = ….

όπου χ στη νιοστή ο αριθμός των αδέσποτων που πολλαπλασιάζονται συνεχώς και ψ ο αριθμός αυτών που υιοθετούνται στη διάρκεια του έτους.Το αποτέλεσμα είναι αδύνατον να είναι μηδενικό με τις παρούσες συνθήκες.

Συμπέρασμα:

Είναι αδύνατον να τα σώσουμε όλα,εκτός αν (και το ευχόμαστε) όλοι συνεισφέρουμε και αναλάβουμε δράση όχι μεταβιβάζοντας απλά ευθύνες,χρησιμοποιώντας επιδέξια συναισθηματικούς εκβιασμούς και προσβάλλοντας αυτούς που ανιδιοτελώς προσπαθούν να βοηθήσουν.

Όταν εκθέτουμε τα προβλήματα και ζητάμε τη βοήθειά σας,δεν χρήζουμε εαυτούς οσιομάρτυρες, που θυσιάζονται για τα ζώα, αλλά προσπαθούμε να σας κάνουμε να κατανοήσετε το πρόβλημα,γιατί μόνο όταν το αντιμετωπίζεις εκ των έσω,μπορείς να το κατανοήσεις και οι εξηγήσεις περιττεύουν. 

Κανείς από τους εθελοντές δεν ισχυρίστηκε ότι είναι ο Μάγος Αιζενχάιμ,ούτε είπε ότι μπορεί να απορροφήσει όλα τα αδέσποτα.

Είναι μια καθημερινή και συνεχής προσπάθεια,λίγων ανθρώπων που προσπαθούν να γίνουν η φωνή αυτών των ανυπεράσπιστων πλασμάτων.

Και μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν.

Τα καθημερινά μηνύματα είναι πολλά και μη διαχειρίσιμα πολλές φορές.Προσπαθούμε να εξηγούμε τα προβλήματα και ζητάμε την κατανόηση σας.Πολλοί το καταλαβαίνουν και ενώ αρχικά δεν είχαν πρόθεση να βοηθήσουν π.χ. με μια φιλοξενία,στο τέλος αναλαμβάνουν και όλη τη διαδικασία υιοθεσίας.

Υπάρχουν όμως και οι άλλοι…

Και είναι πολλοί….

Που μετά από μια κουραστική μέρα,σε προκαλούν να θέλεις να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο….

Χθεσινό μήνυμα στο facebook από έναν κύριο που βρήκε ένα κουτάβι και ήθελε να μας το φέρει.Αφού του εξηγήσαμε ότι θα προσπαθήσουμε να βρούμε φιλοξενία,δεν τάξαμε τίποτα,αλλά είναι δύσκολο,γιατί δεν έχουμε χώρους κλπ και κάναμε αμέσως την ανάρτηση,λαμβάνουμε το παρακάτω:

“συγνωμη Μπορεί κάποιος να ασχοληθεί με την περίπτωση μου?υποτίθεται ότι απευθύνομαι σε ανθρώπους φιλόζωους ώριμους και με κατανόηση στους καιρούς που ζούμε που η καλύτερη και πιο οικεία εικόνα που βλέπουμε Στην Κρήτη είναι πατημένα ζώα στην Εθνική οδό και δεν βρέθηκε ούτε ένας άνθρωπος να εκτιμήσει το ενδιαφέρον μου και να ασχοληθεί μαζί μου δυο μέρες τώρα..έλεος δηλαδή θέλω να μιλήσω με κάποιον υπεύθυνο μην με οδηγήσετε να καταφυγω σε αλλες ενεργειες”

Tου εξηγούμε ξανά ότι είμαστε εθελοντές και προσπαθούμε να βρούμε φιλοξενία,αλλά τα κουτάβια είναι άπειρα,συνεχώς δεχόμαστε κλήσεις για κουτάβια,δεν είναι η μοναδική περίπτωση και προτεραιότητά μας αποτελούν τα κακοποιημένα και τραυματισμένα ζώα…

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του μην κλαιγεστε λοιπόν για μια επιλογή σας,εμένα προσωπικά με ενδιαφέρει να μου πείτε αν βρήκατε κάποια λύση και το ποιανού το κινητό χτυπάει περισσότερες φορές αφήστε να το ξέρει ο καθένας ξεχωριστά για τον εαυτό του.ας μην πέφτουμε σε μικρότητες λοιπόν κ ας μιλήσουμε επί τούτου ή απάντηση σας Ποια είναι;τι θα γίνει;έμπρακτα..και ο εθελοντισμός συνηδειτη κίνηση είναι όχι καταναγκαστική.

Για πείτε μου λοιπόν;;;;

Πόσες γαργάρες πρέπει να κάνει κανείς,πόσες βαλεριάνες να πιεί, για να κρατήσει την ψυχραιμία του,όταν αισθάνεται να τον πνίγει το δίκιο;;;

Kι εκεί που είσαι στο τσακ να διαγράψεις όλο το προφίλ,έρχεται το παρακάτω μήνυμα:

“Γεια σας.. ξέρω πως θα ακουστεί κάπως περίεργο και ίσως και να ήταν δύσκολο αλλά μήπως θα υπήρχε κάποιος τρόπος να συμμετέχω ενεργά και εθελοντικά να βοηθάω στο αγώνα αυτό που κάνετε για τα αδέσποτα ζωάκια.? θα χαιρόμουν ΑΡΚΕΤΑ αν ήξερα πως μπορώ να βοηθήσω και κυρίως θα ένιωθα υπεύθυνη σε κάτι! Περιμένω απάντηση σας. . ευχαριστώ πολύ

θα το ήθελα πάρα πολύ όμως προσέξτε: καταρχάς εγώ είμαι στην ηλικία των 21 και δεν ξέρω πολλά απο φροντίδα το μόνο που έχω σαν όπλο είναι η ευαισθησία και η αγάπη μου προς αυτά. Τώρα ελπίζω αυτό να φτάνει και στη πορεία να μάθω και περισσότερα σχετικά με το τι χρειάζονται.!:)”

Άσπρο-μαύρο…Όπως συμβαίνει και στη ζωή…

Σε ευχαριστώ Χρύσα!!!!!!

Μου έφτιαξες το βράδυ…και χωρίς να το φανταστείς,έκανες ήδη πάρα πολλά…

Με γέμισες κουράγιο να συνεχίσω…

Όπως σήμερα και ο Γιώργος,ο φοιτητής,που κατήγγειλε ένα περιστατικό βαριάς κακοποίησης ζώου,το πήγε στο γιατρό και ανέλαβε μόνος του τη θεραπεία και έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες με τηλεφωνική υποστήριξη από μας.Βρήκε μέχρι και υιοθεσία για το δύστυχο πλάσμα,γιατί ήθελε πραγματικά να το λυτρώσει….

Έφη Τσεκμέζογλου