Χρόνια Πολλά με τις καλύτερες ευχές μας για όλο τον κόσμο,δίποδο και τετράποδο.

Επιτρέψτε μου να σας πω για την Λόλα.

Την Λόλα την φέραμε σπίτι μας 4 Δεκεμβρίου,μια βδομάδα μετά που “έφυγε” ο πολυαγαπημένος μας  γάτος,ο Χιονάτος.

Ήμουν συντετριμμένη,”έχασε” την μάχη με τον καρκίνο και ζήτησα από την Έφη ν’αναλάβω μία γάτα που έχει ανάγκη-όχι για να γεμίσω το κενό που άφησε ο Χιονάτος,αλλά για να τιμήσω την ίδια του την ζωή.

Τότε η Έφη μου μίλησε για τη μικρή Λόλα-Ελπίδα,που έψαχνε οικογένεια…

Ή Λόλα λοιπόν,είναι γατάκι που δέχτηκε επτά σκάγια πριν 5 μήνες,όταν ήταν ακόμη ένα μωράκι τριών μηνών, με αποτέλεσμα να έχει μείνει ανάπηρη.Έκανε βελονισμό και βελτιώθηκε κάπως η κατάστασή της αλλά δεν περπατάει. Αυτό δεν την εμποδίζει όμως να χρησιμοποιεί τα μπροστινά της ποδαράκια,ακολουθώντας μας σ’όλο το σπίτι,σε σχεδόν όλες μας τις δραστηριότητες.

Της έχουμε πάρει ένα ξύλινο σπιτάκι με ράμπα,το οποίο έχει ερωτευτεί,αλλά αυτό δεν την περιορίζει από το να μας συντροφεύει και ν΄”ανεβαίνει” στον καναπέ,να κουλουριάζεται δίπλα στα δύο μικρά παιδιά μου που την λατρεύουν και συμμετέχουν ενεργά στο καθημερινό της μπανάκι,εφόσον πρέπει να διατηρείται καθαρή,έτσι ώστε να μην πάθει κάποια μόλυνση.

Της  αδειάζουμε την κύστη 3 φορές την ημέρα (δε μπορεί να ουρήσει μόνη της) και μετά από κάθε της γεύμα,κάνουμε ασκήσεις στα ποδαράκια της.Κάθε πρωί και κάθε βράδυ την παίρνω αγκαλιά και βγαίνουμε στο μπαλκόνι και απολαμβάνουμε την θέα και γενικά,”κόβουμε” κίνηση.

Τα υπόλοιπα ζωάκια μας (ναι,έχουμε 6 σκυλάκια και έναν γάτο) είναι προστατευτικά μαζί της.Ή μάνα μου με ρωτάει συχνά πως αντέχω τόσα ζώα ΜΕΣΑ στο σπίτι…(η ίδια έχει στειρώσει,εμβολιάσει,περιθάλψει πάνω από 20 γατιά στην γειτονιά της).

Η αλήθεια είναι πως χρειάζεται οργάνωση και δουλειά αρκετή.Τα ζωάκια μας όμως τα περιποιούμαστε και τα βγάζουμε βόλτα 2,5 ώρες ημερησίως (ανεξαρτήτως δουλειάς και οικογενειακών υποχρεώσεων).

Όσο και να τα αγαπάμε,δεν επιλέξαμε να έχουμε τόσα ζώα.Απλά “έτυχε” να βρεθούν στον δρόμο μας,είτε άρρωστα είτε εγκατελειμμένα και δεν μπορούσαμε να στρέψουμε αλλού το βλέμμα μας…

Μένουν άφωνοι πολλοί γνωστοί μας.Η νοικοκυροσύνη είναι αποτέλεσμα ψυχικού νοικοκυρέματος του ανθρώπου να ανταπεξέλθει στην υπερβάλλουσα δουλειά που απαιτεί η συνύπαρξη των ζώων με τα μικρά παιδιά.Η ανταμοιβή γι’αυτά είναι δύο απόλυτα υγιή,κοινωνικά και πολύ χαρούμενα παιδιά.

Επιπλέον,η Λόλα τους μαθαίνει ό,τι μέσα από την απώλεια,υπάρχει ελπίδα,υπάρχει ζωή.

Θέλω να ευχαριστήσω τη Νατάσα,τη Βάγια,την Έφη και την Έλενα που φρόντισαν την Λόλα τόσο καλά μέχρι να έρθει στο παντοτινό της σπίτι.

Μαίρη Μηλιαρά

Υ.Γ.Ξέρω ό,τι το κείμενο θα μπορούσε να είναι για ζώα προς υιοθεσία,αλλά εμείς ΔΕΝ δίνουμε την Λόλα.

Απλά,ήθελα να απευθυνθώ και στους γονείς που θέλουν να υιοθετήσουν ζωάκι και διστάζουν γιατί φοβούνται για τα παιδιά τους ή γιατί υποκύπτουν στην επιθυμία τους για ένα “δωράκι”,χωρίς να τους έχουν προετοιμάσει για τις ευθύνες που θα πρέπει να αναλάβουν.

Θεωρώ πως είναι σημαντικό να καταρρίψουμε τους φόβους αυτούς και να “εκπαιδεύσουμε” τον κάθε γονιό.

Post Views: 5.382